Wilhelm Fuhrmann
| |
 podpułkownik dyplomowany piechoty
| |
| Data urodzenia |
20 października 1887 |
|---|---|
| Data śmierci |
po 1934 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
1 Pułk Strzelców Podhalańskich |
| Stanowiska |
dowódca batalionu piechoty |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
.png){kind=small}
Wilhelm Fuhrmann (ur. 29 października 1887, zm. po 1934) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pełnił służbę w c. i k. 58 pułku piechoty w Stanisławowie. 1 listopada 1910 roku został mianowany podporucznikiem piechoty[1]. W latach 1916–1918 był oficerem magazynowym c. i k. 3 pułku ułanów. 1 listopada 1914 roku został mianowany porucznikiem[2][3].
5 marca 1919 roku przyjęty został do Wojska Polskiego z byłej cesarskiej i królewskiej armii, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 maja 1918 roku[4]. 6 czerwca 1919 roku został przeniesiony z Departamentu III do Sekcji Mobilizacyjnej Departamentu Mobilizacyjno-Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych[5]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Oddziale V Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[6]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 235. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 1 pułk Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu[7]. W 1923 roku pełnił służbę w Oddziale V Sztabu Generalnego na stanowisku szefa wydziału, pozostając oficerem nadetatowym 3 pułku Strzelców Podhalańskich w Bielsku[8]. Od 1 listopada 1924 roku do 11 października 1926 roku był słuchaczem V Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie[9][10]. 1 grudnia 1924 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 58. lokatą w korpusie oficerów piechoty[11]. Po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego przydzielony został do Departamentu X Przemysłu Wojennego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[12]. W lutym 1927 roku przeniesiony został do 21 pułku piechoty „Dzieci Warszawy” na stanowisko dowódcy II batalionu (stanowisko dublowane)[13], a 23 maja tego roku do 79 pułku piechoty w Słonimiu na stanowisko dowódcy III batalionu[14]. W kwietniu 1928 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Tarnowskie Góry na stanowisko komendanta[15][16]. Z dniem 31 stycznia 1930 roku przeniesiony został w stan spoczynku[17]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[18].
Odznaczenie[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy (Austro-Węgry)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Marek Lachowicz vel Kazimierz Fuhrmann (1917–1978) – porucznik łączności Wojska Polskiego, „cichociemny”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1911 ↓, s. 353, 578.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1916 ↓, s. 620, 969.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1009, 1610.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 29 z 15 marca 1919 roku, poz. 910.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 71 z 28 czerwca 1919 roku, poz. 2300.
- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 223, 621.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 31.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 13, 382, 401.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 105 z 8 października 1924 roku, s. 580.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 330, 344, 1364.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 732.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 42 z 11 października 1926 roku, s. 341.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 4 z 4 lutego 1927 roku, s. 32.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 145.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 157.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 117, 165.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 31 grudnia 1929 roku, s. 442.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 325, 842.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910.
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916.
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
- Komendanci uzupełnień II Rzeczypospolitej
- Ludzie związani z Tarnowskimi Górami
- Oficerowie 79 Pułku Piechoty (II RP)
- Oficerowie dyplomowani II Rzeczypospolitej
- Podpułkownicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Polacy – oficerowie armii austro-węgierskiej
- Polacy – żołnierze Cesarskiej i Królewskiej Armii w I wojnie światowej
- Polacy odznaczeni Krzyżem Jubileuszowym Wojskowym
- Urodzeni w 1887
- Zmarli w XX wieku