Wille „Palma” w Szczawnicy

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wille „Palma” w Szczawnicy
Symbol zabytku nr rej. A-713 z 18 grudnia 1993 [A-1058/M]
Ilustracja
Willa „Palma I”
Państwo

 Polska

Miejscowość

Szczawnica

Adres

ul. Park Górny14–15,
34-460 Szczawnica

Typ budynku

3 połączone wille

Architekt

Ferdynand Olexy

Kondygnacje

2

Rozpoczęcie budowy

1885

Ukończenie budowy

1889

Pierwszy właściciel

Ferdynand Olexy

Położenie na mapie Szczawnicy
Mapa konturowa Szczawnicy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, wille Palma I i II”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, wille Palma I i II”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, wille Palma I i II”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, wille Palma I i II”
Położenie na mapie gminy Szczawnica
Mapa konturowa gminy Szczawnica, po lewej znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, wille Palma I i II”
Ziemia49°25′30,7″N 20°29′13,1″E/49,425194 20,486972
Multimedia w Wikimedia Commons

Wille „Palma” w Szczawnicy – zespół trzech zabytkowych, połączonych ze sobą willi w Szczawnicy: „Pod Palmą” („Palma I”), „Pod Polem” i „Pod Magdaleną” („Palma II”) przy ul. Park Górny 14–15 w Parku Górnym.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W drugiej połowie XIX wieku parcela, na której stoją obecne pensjonaty, należała do Łukasza Malinowskiego. Ferdynand Olexy – po sprowadzeniu się do Szczawnicy – nabył parcele przy Paru Górnym. Olexy (wraz z żoną) był właścicielem restauracji w Tarnowie oraz dzierżawił „Hotel Krakowski” należący do Eustachego Sanguszki.

Pensjonaty były budowane w latach 1885–1889[1] (w rejestrze NID pojawiają się daty powstania willi: 1905 dla „Palmy I” i 1890 dla „Magdalenki”, czyli „Palmy II”). Były to pierwsze domy w Szczawnicy, w których zainstalowano system spłukiwania w porcelanowych ustępach: codziennie dostarczano wodę do zbiornika znajdującego się w wieży dachowej, skąd spływała do klozetów.

Budynki zostały połączone w 1927 roku.

W czasie II wojny światowej przez pewien czas działał tu lazaret dla niemieckich lotników i żołnierzy ukraińskich. Po wojnie wille zostały upaństwowione i przejęte przez Fundusz Wczasów Pracowniczych. W 1991 roku spadkobiercy Oleksych odzyskali wille i sprzedali je (podobnie jak wcześniej stało się z nieco niżej położoną willą „Wacław”, wybudowaną w 1910 roku przez syna Oleksych, Józefa)[2][3].

„Palma I” ma adres ul. Park Górny 14, „Palma II” (dawna „Magdalenka”) – ul. Park Górny 15. Trzecia willa nie ma własnego adresu pocztowego.

Willa „Palma II” (dawna „Magdalenka”)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Barbara Alina Węglarz: Spacerkiem po starej Szczawnicy i Rusi Szlachtowskiej. Wyd. 3. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2011, s. 184–185. ISBN 978-83-62460-17-5.
  2. ↑ Góry: Szczawnica. [dostęp 2012-08-15].
  3. ↑ Barbara Alina Węglarz, op. cit, str. 171–172
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wille_„Palma”_w_Szczawnicy&oldid=70012126”