William Kapell
 William Kapell, 1948 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
William Kapell (ur. 20 września 1922 w Nowym Jorku, zm. 29 października 1953 koło San Francisco[1][2]) – amerykański pianista pochodzenia polskiego[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jego rodzice prowadzili księgarnię przy Lexington Avenue na Manhattanie[3]. Uczył się w Nowym Jorku u Dorothei La Follette[2][3], a później w konserwatorium w Filadelfii u Olgi Samaroff i w nowojorskiej Juilliard School u Rosiny Lhévinne[1][2][3]. W 1941 roku został laureatem Youth Contest of the Philadelphia Orchestra oraz Naumburg Award[1][2]. W tym samym roku debiutował w nowojorskiej Town Hall[1][2][3]. Koncertował jako solista z wieloma orkiestrami w Stanach Zjednoczonych i Europie[1][2]. W jego repertuarze znajdowały się utwory fortepianowe i kameralne Bacha, Mozarta, Beethovena, Schuberta, Chopina, Liszta, Albéniza, de Falli, Rachmaninowa, Prokofjewa, Szostakowicza i Chaczaturiana[1]. Zachowało się niewiele nagrań fonograficznych jego wykonań[1].
Zginął w katastrofie lotniczej, wracając z koncertu w Australii[1][2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 23–24. ISBN 978-83-224-3303-4.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1818. ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ a b c d e Stephen Siek: A Dictionary for the Modern Pianist. Lanham: Rowman & Littlefield, 2017, s. 87–88. ISBN 978-0-8108-8879-1.