Wincenty Doria-Dernałowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wincenty Doria-Dernałowicz
Herb
Lubicz
Rodzina

Dernałowiczowie herbu Lubicz

Data śmierci

1829

Ojciec

Leon Józef Dernałowicz

Matka

Wiktoria Chlewińska

Żona

Konstancja Grabowska

Dzieci

Tadeusz Rajmund Doria-Dernałowicz

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława

Wincenty Doria-Dernałowicz (zm. 1829) – szambelan króla polskiego Stanisława Augusta Poniatowskiego, syn chorążego rzeczyckiego Leona Józefa Dernałowicza i Wiktorii Chlewińskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wincenty Doria-Dernałowicz miał dwóch braci: cześnika rzeczyckiego Seweryna oraz sędziego ziemskiego rzeczyckiego Faustyna[1]. W 1786 objął funkcję szambelana króla polskiego, a 13 września 1787 w Pieniuże poślubił pasierbicę jego metresy Elżbiety Grabowskiej, Konstancję[2]. Z tego związku pochodził syn Tadeusz Rajmund, dziedzic dóbr Repki. W 1793 Wincenty został odznaczony Orderem Świętego Stanisława[3]. W tym samym roku wraz z braćmi po raz pierwszy użył przydomku Doria w swoim nazwisku, który odtąd nosili kolejni przedstawiciele rodu[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. S. Uruski, Rodzina: herbarz szlachty polskiej, t. 3, Warszawa 1906, s. 155.
  2. S. Konarski, Szlachta kalwińska w Polsce, Warszawa 1936, s. 95.
  3. a b A. Boniecki, Herbarz polski. T. 4: Czetwertyńscy - Dowiakowscy, Warszawa 1901, s. 261.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]