Witalij Iwanko
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Witalij Mykołajowycz Iwanko | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
178 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie |
77 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Witalij Mykołajowycz Iwanko, ukr. Віталій Миколайович Іванко (ur. 9 kwietnia 1992 w Charkowie) – ukraiński piłkarz grający na pozycji napastnika.
Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]
Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]
Wychowanek UFK Charków, w barwach którego występował w juniorskich mistrzostwach Ukrainy (DJuFL). Na początku 2008 został zaproszony do Metałurha Donieck, w składzie którego 18 maja 2008 roku mając 16 lat debiutował w Wyższej lidze[1]. W lipcu 2013 przeszedł do cypryjskiego AEK Larnaka[2]. W styczniu 2014 za obopólną zgodą kontrakt został anulowany[3]. Na początku 2015 zasilił skład Biełszyny Bobrujsk. Latem 2015 za obopólną zgodą kontrakt został anulowany, a 20 sierpnia 2015 podpisał nowy kontrakt z Heliosem Charków[4]. W czerwcu 2016 został piłkarzem gruzińskiego klubu Kolcheti 1913 Poti[5]. 10 lutego 2017 przeszedł do greckiego Panegialios Ejo[6]. We wrześniu 2018 został piłkarzem Tawrii Symferopol[7].
Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]
Występował w reprezentacji Ukrainy U-17 oraz reprezentacji Ukrainy U-19.
Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]
- finalista Pucharu Ukrainy: 2010
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ UA-Футбол. Виталий Иванко: „По игре „Металлург” переигрывает практически всех”.
- ↑ Селюк: Иванко подписал контракт с кипрским клубом АЕК – UA-Футбол.
- ↑ Кипрский АЕК расторг контракт с Иванко – UA-Футбол.
- ↑ Іванко перейшов до Геліоса – UA-Футбол.
- ↑ Озарків продовжить кар'єру в Грузії – UA-Футбол.
- ↑ Грецький клуб оголосив про підписання Іванко – UA-Футбол.
- ↑ Таврія підсилилася екс-форвардом донецького Металургу. UA-Football, 2018-09-17. [dostęp 2018-09-19]. (ukr.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- V. Ivanko, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02].
- Witalij Iwanko w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
- Profil na PlayerHistory (ang.)
- Vitaliy Ivanko, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26].