Witold Koziełł-Poklewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Witold Koziełł-Poklewski
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1883
Opoczno

Data i miejsce śmierci

9 października 1934
Janów Podlaski

Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP)
Okres

od 29 czerwca 1919
do 28 listopada 1922

Przynależność polityczna

Związek Ludowo-Narodowy

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Witold Poklewski-Koziełł (ur. 17 marca 1883 w Opocznie, zm. 9 października 1934[1] w Janowie Podlaskim) – polski ziemianin, właściciel majątku Mniszków i Radonia w powiecie opoczyńskim[2], hodowca koni[3], poseł na Sejm Ustawodawczy w latach 1919–1922[4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Pawła Ambrożego Koziełł-Poklewskiego herbu własnego (1839–1902) i Wandy Narkiewicz-Jodko h. Lis (1859–1943). Brat Wandy (1880–1961), Hanny (1885–1967) i Zdzisława (1885–1939)[1].

Ukończył studium rolnicze w Krakowie[5]. Działał w wydziale sejmiku powiatowego w Opocznie, Okręgowym Towarzystwie Rolniczym w Radomiu oraz zasiadał w zarządzie Centralnego Komitetu Obywatelskiego. Byłe pełnomocnikiem tegoż Komitetu w Mińsku Litewskim. Był zaangażowany w prace sekcji chowu koni Centralnego Towarzystwa Rolniczego[5]. W 1932 był inspektorem Państwowych Zakładów Chowu Koni Ministerstwa Rolnictwa[6].

Grób Witolda Poklewskiego-Koziełła i m.in. jego syna Krzysztofa i synowej Zeneidy na cmentarzu Powązkowskim (2014)

26 stycznia 1919 został wybrany na posła do Sejmu Ustawodawczego w okręgu wyborczym numer 25 (województwo kieleckie), w którym zasiadał jako członek Związku Sejmowego Ludowo-Narodowego[4].

Jako właściciel ziemski posiadał 572 ha w Mniszkowie i 196 ha w Radoni (w stanie na rok 1930)[5].

Zmarł w Janowie Podlaskim. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 119-3-28)[2].

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

Był żonaty z Emilią z Jakubowskich Poklewską-Koziełł[1] (ur. 1889), z którą miał synów Krzysztofa (1914–2006) i Ksawerego oraz córki Marię Renatę po mężu Dzianott (1908–1986) i hr. Kamillę Koziełł-Poklewską 1 v. Skarżyńską h. Bończa 2 v. Kiersznowską (1919–2011)[7][8].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]