Witold Leonhard
.jpg) Witold Leonhard (ok. 1935) | |
| Data i miejsce urodzenia |
17 lutego 1890 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 marca 1947 |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
.jpg)
.jpg)
proj. Witold Leonhard, 1926
Witold Leonhard (ur. 17 lutego 1890 w Krakowie, zm. 5 marca 1947 w Warszawie)[1] – polski malarz, rysownik i projektant tkanin.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Wiktora i Karoliny z d. Musil[2]. Miał dwoje młodszego rodzeństwa: Zofię i Jerzego Jana – podpułkownika Wojska Polskiego, dowódcę 15 pułku artylerii lekkiej, bohatera bitwy nad Bzurą[2].
W latach 1910–1912 studiował malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Wojciecha Weissa i Teodora Axentowicza[1]. W 1913 wyjechał na dalsze studia do Drezna. Podróżował również do Francji, Włoch i Hiszpanii.
Po I wojnie światowej zamieszkał w Warszawie. Natomiast pracownię miał w pobliskiej Jabłonnie.
W 1919 zaprojektował wspólnie ze Zbigniewem Pronaszką wnętrze i freski w warszawskiej kawiarni „Ziemiańska”. W 1928 – wspólnie ze swoim przyjacielem i również malarzem, Józefem Szperberem – wykonał restaurację polichromii na fasadzie kamienicy Rolińska przy Rynku Starego Miasta 25 w Warszawie[3]. Jego prace zdobiły także kabiny transatlantyku MS Piłsudski.
Ponadto współpracował z takimi pismami jak „Wiadomości Literackie”, „Kurier Poranny”, „Naokolo Świata” i „Szpilki”, w których zamieszczał m.in. rysunki satyryczne. Natomiast dla pracowni tkackich w Zakopanem projektował kilimy.
Podczas okupacji niemieckiej przez pewien czas mieszkał z małżonką, Alicją z d. Goldfeder, u jej siostry, Zuzanny Neuman, na ul. Chocimskiej 12[4]. Od 1943 ukrywał się z żoną w wynajmowanym lokalu w Podkowie Leśnej[5]. Alicja, będąca Żydówką, nie opuszczała pokoju, w którym mieszkali, wychodził tylko on[5]. Czasowo przechowywała swojego szwagra, Tadeusza Neumana i jego syna – Konstantego[4]. Tymczasem Witold, mimo okupacyjnego zagrożenia ze strony Niemców, regularnie opuszczał schronienie. Robił zakupy, wyprowadzał psa, załatwiał bieżące sprawy oraz współpracował z prasą konspiracyjną, a nawet grywał w brydża z przyjaciółmi[6]. Z upływem czasu zaczęło mu brakować pieniędzy. Nikt w Podkowie nie chciał kupować biżuterii. W sklepach odmawiano mu sprzedaży chleba na kredyt[7]. Mimo wszystkich przeciwności on i Alicja przeżyli wojnę.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Tematem jego prac są głównie pejzaże i martwe natury. Wystawiał początkowo we Lwowie i Zakopanem, a potem w Łodzi, Poznaniu i Warszawie. W stołecznym Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych miał też dwie wystawy indywidualne, zorganizowane w 1922 i 1930.
Malarstwo[edytuj | edytuj kod]
- Słota jesienna, 1909
- W słońcu, ok. 1910
- Studium chmur, 1910
- Bukiet chryzantem w glinianym dzbanie
- Ateny
- Zagroda, 1928
- Samotna topola, 1928
- Wieś, 1928
- Krajobraz St. Tropez, 1930
- Pejzaż z Korsyki
- Pejzaż z Hiszpanii, 1930
- Lliria koło Walencji, 1936
- Łódź rybacka, 1936
- Wieś na Ibizie, 1935
- Port na Ibizie, 1936
- Widok na katedrę na Ibizie, 1935
- Zimowy dzień na Ibizie, 1936
- Pejzaż wiejski, 1937
Opracowania graficzne książek i czasopism[edytuj | edytuj kod]
- „Naokoło Świata” (okładka), nr 30, wyd. Gebethner i Wolff, 1926
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Witold Leonhard. artinfo.pl. [dostęp 2024-03-06]. (pol.).
- ↑ a b Bohaterowie bitwy nad Bzurą. bohaterowie1939.pl. [dostęp 2024-03-06]. (pol.).
- ↑ Rynek 25. CRISPA. [dostęp 2024-03-15]. (pol.).
- ↑ a b Alicja Leonhard. getto.pl. [dostęp 2024-03-16]. (pol.).
- ↑ a b Witold Leonhard. getto.pl. [dostęp 2024-03-06]. (pol.).
- ↑ Siostra Zuzanny Neuman.... getto.pl. [dostęp 2024-03-17]. (pol.).
- ↑ Po łapance.... getto.pl. [dostęp 2024-03-20]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Leonhard, artinfo.pl
- Witold Leonhard, getto.pl
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Żarty Witolda Leonharda, Anegdoty o malarzach