Przejdź do zawartości

Wołodymyr Mały

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wołodymyr Mały
Pełne imię i nazwisko

Wołodymyr Wiktorowycz Mały

Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1955
Mikołajów

Wzrost

172 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
DJuSSz Sudnobudiwnyk Mikołajów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1974 Łokomotyw Chersoń 4 (1)
1974–1976 Zoria Woroszyłowgrad 12 (2)
1977–1978 SKA Odessa 80 (24)
1979–1980 Szachtar Donieck 43 (3)
1981–1986 SKA Odessa 215 (58)
1989 Tighina Bendery 27 (5)
1992–1993 Kołos Nowokrasne ? (6)
1993 Ewis Mikołajów 0 (0)
1993 Portowyk Iljiczewsk 1 (0)
1996–1997 SKA-Łotto Odessa 11 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1987–1988 SKA Odessa (asystent)
1989 Tighina Bendery (grający trener)
1990–1997 SKA/SK Odessa (asystent)
1997–1998 SKA-Łotto Odessa (dyr.techniczny)
1998 Dynamo-SKA Odessa
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wołodymyr Wiktorowycz Mały, ukr. Володимир Вікторович Малий, ros. Владимир Викторович Малый, Władimir Wiktorowicz Mały (ur. 28 stycznia 1955 w Mikołajowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Szkoły Sportowej Sudnobudiwnyk Mikołajów. Pierwszy trener Ołeksandr Iwanow. W 1974 razem ze swoim bratem-bliźniakiem Łeonidom rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Łokomotywu Chersoń, skąd wkrótce został zaproszony do Zorii Woroszyłowgrad. W 1977 został powołany do wojska, gdzie służył z bratem w SKA Odessa. Po zwolnieniu z wojska w 1979 roku został piłkarzem Szachtara Donieck. W 1981 razem z bratem wrócił do SKA Odessa, w którym zakończył karierę piłkarza w roku 1986.[1] W 1989 pełnił funkcję grającego trenera Tighiny Bendery. Potem grał w zespołach amatorskich, m.in. Kołos Nowokrasne. W 1993 bronił barw Ewisu Mikołajów oraz Portowyka Iljiczewsk. W sezonie 1996/97 rozegrał 11 meczów w SKA-Łotto Odessa.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniowca. W latach 1987-1988 pomagał trenować SKA Odessa. W 1989 również pełnił funkcję grającego trenera w klubie Tighina Bendery. W 1990 powrócił do sztabu szkoleniowego wojskowego klubu z Odessy. W sezonie 1997/98 pracował na stanowisku dyrektora technicznego SKA-Łotto Odessa. Od lipca do końca 1998 prowadził Dynamo-SKA Odessa.

W roku 2002 zwolnił się z Sił Zbrojnych Ukrainy w randze podpułkownika i rozpoczął pracę w Szkole Sportowej nr 9 w Odessie, którego dyrektorem był jego były kolega z zespołu Serhij Marusin. Oprócz zajęć z dziećmi w Szkole, ponad dziesięć lat pracował w Miejskim Związku Piłki Nożnej Odessy, gdzie kierował Komitetem Inspektorów, a w 2010 roku został wybrany na przewodniczącego Komitetu Kontroli i Dyscypliny Odeskiego Obwodowego Związku Piłki Nożnej. Również występował w piłkarskim zespole weteranów Riszelje Odessa, który wiele razy zdobył mistrzostwo Ukrainy wśród weteranów.[2]

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

SKA Odessa
Szachtar Donieck

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]