Wodówka północna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wodówka północna
Stelgidopteryx serripennis[1]
(Audubon, 1838)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

jaskółkowate

Podrodzina

jaskółki

Rodzaj

Stelgidopteryx

Gatunek

wodówka północna

Synonimy
  • Hirundo serripennis Audubon, 1838
Podgatunki
  • S. s. serripennis (Audubon, 1838)
  • S. s. psammochroa Griscom, 1929
  • S. s. fulvipennis (P. L. Sclater, 1860)
  • S. s. ridgwayi Nelson, 1901
  • S. s. stuarti Brodkorb, 1942
  • S. s. burleighi A. R. Phillips, 1986
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     w sezonie lęgowym

     występuje przez cały rok

     przeloty

     zimowiska

Wodówka północna[3] (Stelgidopteryx serripennis) – gatunek małego ptaka z rodziny jaskółkowatych (Hirundinidae), zamieszkujący Amerykę Północną. Nie jest zagrożony.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Takson ten bywał łączony w jeden gatunek z wodówką południową (S. ruficollis)[4][5]. Niekiedy wodówkę północną uznawano za gatunek monotypowy, ale obecnie zwykle wyróżnia się 6 podgatunków[4][5][6]. Podgatunki ridgwayi i stuarti są czasami uznawane za odrębne gatunki[4][5].

Podgatunki[edytuj | edytuj kod]

Wyróżniono 6 podgatunków S. serripennis[6][4]:

  • wodówka północna[3] (S. serripennis serripennis) – południowo-wschodnia Alaska, południowa Kanada do zachodnio-środkowych, południowo-środkowych i południowo-wschodnich USA. Zimuje głównie od południowo-zachodniego Meksyku i Florydy na południe po Panamę[5].
  • S. serripennis psammochroa – południowo-zachodnie USA do południowo-zachodniego Meksyku. Zimuje od środkowego Meksyku na południe po Panamę[5].
  • S. serripennis fulvipennis – środkowy Meksyk do Kostaryki.
  • wodówka jukatańska[3] (S. serripennis ridgwayi) – północny Jukatan.
  • S. serripennis stuartiVeracruz, Oaxaca i Chiapas (południowo-wschodni Meksyk) do wschodniej Gwatemali.
  • S. serripennis burleighi – południowy Jukatan i Belize.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 12,5–14,5 cm; masa ciała 10,3–18,3 g[5].

Wierzch ciała brązowy, gardło ciemne, dół piersi oraz brzuch białe. Ogon średniej długości, lekko wcięty.

Zasięg, środowisko[edytuj | edytuj kod]

Środkowa oraz południowa Ameryka Północna – od południowo-wschodniej Alaski i południowej Kanady po Kostarykę. Zimuje od skrajnego południa USA po Panamę. Populacje z południa zasięgu nie migrują[5]. Występuje na terenach otwartych, zwykle w pobliżu wody[7].

Zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Głęboko uderza skrzydłami; przeważnie lot aktywny, rzadziej lot ślizgowy. Żyje samotnie, pospolita i szeroko rozprzestrzeniona.

Zakłada gniazda w rurkach drenarskich, szczelinach mostów, starych norach itp. W zniesieniu 4–8 białych jaj. Ich inkubacja trwa 16–17 dni, a młode są w pełni opierzone po 17–22 dniach od wyklucia.

Żeruje ponad wodą, łapiąc małe latające owady w powietrzu lub czasami chwytając je z powierzchni wody[7].

Status[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje wodówkę północną za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern)[2]; wodówkę jukatańską uznaje za osobny gatunek i również zalicza do kategorii najmniejszej troski[8]. Organizacja Partners in Flight szacuje liczebność populacji lęgowej wodówki północnej na 18 milionów osobników[7]. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[2] (w przypadku wodówki jukatańskiej nie jest on znany[8]).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stelgidopteryx serripennis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Stelgidopteryx serripennis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b c Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Hirundininae Rafinesque, 1815 - jaskółki (wersja: 2020-09-20). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-02].
  4. a b c d Northern Rough-winged Swallow (Stelgidopteryx serripennis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  5. a b c d e f g Turner, A. & de Juana, E.: Northern Rough-winged Swallow (Stelgidopteryx serripennis). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2016. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-18)].
  6. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Swallows. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2021-01-02]. (ang.).
  7. a b c Northern Rough-winged Swallow Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-01-02]. (ang.).
  8. a b BirdLife International, Stelgidopteryx ridgwayi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2021-01-02] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]