Woda do iniekcji
| ||
| Klasyfikacja medyczna | ||
| ATC | ||
|---|---|---|
| Stosowanie w ciąży | ||
| Uwagi terapeutyczne | ||
| Drogi podawania |
dożylnie, domięśniowo | |
Woda do wstrzykiwań, woda do iniekcji, woda do wstrzyknięć (łac. aqua ad iniectabilia, aqua pro injectione) – woda stosowana w procesie wytwarzania leków do podania pozajelitowego jako rozpuszczalnik oraz do rozpuszczania lub rozcieńczania substancji lub preparatów do podania pozajelitowego[3][4].
Woda do wstrzykiwań występuje jako woda do wstrzykiwań produkcyjna, którą uzyskuje się poprzez destylację wody przeznaczonej do spożycia zgodnie z obowiązującymi normami lub wody oczyszczonej oraz jako woda do wstrzykiwań wyjałowiona, którą uzyskuje się poprzez podzielenie do odpowiednich pojemników wody do wstrzykiwań produkcyjnej i sterylizację termiczną[3].
Wody do wstrzykiwań nie należy podawać w objętości powyżej 50 mililitrów, ze względu na możliwość wystąpienia hemolizy wewnątrznaczyniowej[1][2]. W przypadku konieczności podania większej objętości, należy do wody do wstrzykiwań dodać inny płyn infuzyjny w takiej objętości, aby uzyskać osmolalność równą co najmniej połowy osmolalności osocza krwi (na przykład poprzez dodanie równej objętości płynu fizjologicznego lub 5% roztworu glukozy)[1][2].
Po podaniu większej objętości wody do wstrzykiwań u pacjentów z utajoną niewydolnością nerek, alkoholizmem oraz wzmożonym wydzielaniem hormonu antydiuretycznego może wystąpić przewodnienie hipotoniczne[1].
Niezgodność farmaceutyczna występuje z substancjami nierozpuszczalnymi w wodzie, substancjami oleistymi oraz niektórymi substancjami alkoholowymi[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA SA, Charakterystyka Produktu Leczniczego Aqua pro injectione Polpharma, rozpuszczalnik do sporządzania leków parenteralnych [online], 28 sierpnia 1990 [dostęp 2018-05-07].
- ↑ a b c d Baxter Polska Sp., Charakterystyka Produktu Leczniczego Woda do wstrzykiwań Baxter [online], 4 lutego 1993 [dostęp 2018-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-15].
- ↑ a b Farmakopea Polska IX, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, t. 1, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2011, s. 1643-1645, ISBN 978-83-88157-77-6, OCLC 803998022.
- ↑ Podlewski Jan K., Alicja Chwalibogowska-Podlewska: Leki współczesnej terapii. T. 2. Warszawa: Medical Tribune, 2010, s. 1004. ISBN 978-83-60135-95-2.
