Wojciech Izydor Chojnacki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wojciech Izydor Chojnacki (1785-1818) – polski nauczyciel, profesor gimnazjum w Łowiczu.

Pracował w Księstwie Łowickim nawiązując do dorobku oświecenia. Napisał Zasady pierwiastkowe pedagogiki i metodyki (1815) znany podręcznik do wychowania[1]. Umieścił w nim postępowe jak na ówczesne czasy wskazówki, jak należy nauczać i wychowywać uczniów. Ponadto przełożył i przepracował pracę z psychologii i logiki niemieckiego historyka Fryderyka Wilhelma Daniela Snella, którą opublikował w 1818 roku pod tytułem Psychologiia empiryczna i loika, z dzieła o filozofii Snella Fryd. Wilh. Daniela wyjęte i na pol. jęz. przeł. przez W. J. Choynackiego, dedykując ją Wincentemu Krasińskiemu[2].

Zmarł w młodym wieku, mając 33 lata.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. G. Piskorska, Nauczyciel na przestrzeni dziejów, https://web.archive.org/web/20160305085201/http://www.pcdzn.edu.pl/publikacje/Historia/nauczyciel.pdf. Por. też M. Woźniczka, Alternatywność konwencji kształcenia filozoficznego jako wzorzec edukacyjny, „Analiza i Egzystencja” 2009, nr 10, s. 151 i nast.
  2. Bibliografia Estreichera. Praca dostępna jest w Dolnośląskiej Bibliotece Cyfrowej.