Wojciech Proszowski

Wojciech (Albert) Proszowski (XVII w.) – malarz z krakowskiej rodziny malarzy. Syn Marcina Proszowskiego i Doroty. Brat nadwornego malarza króla Jana Kazimierza, Jana Chryzostoma Proszowskiego.

Był czeladnikiem malarza Stanisława Kiełbowica. 21 września 1642 r. starał się o przyjęcie do cechu malarzy. Pracą mistrzowską miało być namalowanie krucyfiksu. Tak proste zadanie było wyznaczone dzięki temu, że mistrzem cechowym i wielokrotnym starszym cechu był jego ojciec. Nie wiadomo, czy praca się nie udała, czy też Wojciech Proszowski wystąpił z cechu, podobnie jak zdarzyło się to wcześniej jego bratu (1640), gdyż 12 czerwca 1651 r. ponownie starał się o przyjęcie do cechu. O działalności zawodowej Wojciecha Proszowskiego nie zachowały się żadne informacje. W 1639 r. był wzmiankowany w aktach sądowych.

Bibliografia

• Mieczysław Skrudlik, Tomasz Dolabella, jego życie i dzieła, "Rocznik Krakowski", tom XVI, s. 146, Kraków 1914.
• Maria Heydel, Proszowski Wojciech [w:] Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.): malarze, rzeźbiarze, graficy, tom VIII, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-89101-69-3.