Przejdź do zawartości

Wojciech Wróblewski (chemik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Artur Wróblewski
Data urodzenia

26 września 1969

profesor nauk chemicznych
Doktorat

12 grudnia 1995

Habilitacja

8 stycznia 2002

Profesura

23 lipca 2008

Uczelnia

Politechnika Warszawska

Wojciech Artur Wróblewski (ur. 26 września 1969) – polski chemik, specjalizujący się w sensorach chemicznych.

Stopień doktora nauk chemicznych uzyskał 12 grudnia 1995 na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej pod kierunkiem profesora Zbigniewa Brzózki. Tematem rozprawy doktorskiej były Anionowe sensory potencjometryczne. Stopień doktora habilitowanego nauk chemicznych w zakresie chemii uzyskał 8 stycznia 2002 na tym samym wydziale, na podstawie pracy Miniaturowe sensory chemiczne z wykorzystaniem tranzystorów polowych i światłowodów. W roku 2008 uzyskał tytuł profesora nauk chemicznych[1].

W latach 2002-2008 pełnił funkcję prodziekana ds. nauki Wydziału Chemicznego Politechniki Warszawskiej. Tytuł profesora nauk chemicznych uzyskał 23 lipca 2008 w wieku 39 lat, będąc wówczas najmłodszym profesorem Politechniki Warszawskiej.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Sensory chemiczne (1998, wspólnie ze Zbigniewem Brzózką, ISBN 83-7207-024-5)
  • Sztuczny nos i sztuczny język (2004, wspólnie z Patrycją Ciosek, rozdział w monografii Na pograniczu chemii i biologii t.11, ISBN 83-232-1494-8)
  • Elektroniczny nos i elektroniczny język - systemy do automatycznego rozpoznawania próbek złożonych (2006, wspólnie z Patrycją Ciosek, rozdział w pracy zbiorowej Nowoczesne techniki analityczne, ISBN 83-7207-575-1)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojciech Wróblewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2008-09-23].