Wojskowy Instytut Medyczny
.jpg)
| |
| |
| Data założenia |
1964 |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres |
ul. Szaserów 128 |
| Dyrektor |
gen. broni prof. dr hab. n. med. Grzegorz Gielerak |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°15′03,7440″N 21°05′18,6720″E/52,251040 21,088520
| |
| Strona internetowa | |
![Wojskowy Instytut Medyczny - Państwowy Instytut Badawczy[1]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9a/Medical_hospital_emergency_beds.svg/10px-Medical_hospital_emergency_beds.svg.png){kind=small}
.gif)
Wojskowy Instytut Medyczny – Państwowy Instytut Badawczy[1] – szpital w Warszawie znajdujący się przy ul. Szaserów 128 w dzielnicy Praga-Południe. Placówka jest centralnym ośrodkiem klinicznym, dydaktycznym, konsultacyjnym i naukowo-badawczym dla wojskowej służby zdrowia. Od 19 października 2022 r. ma status państwowego instytutu badawczego[1].
Od roku 1996 szpital posiada lądowisko śmigłowcowe, które po remoncie w roku 2011 zostało przystosowane do obsługi lądowań przez całą dobę[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Historia Szpitala sięga okresu międzywojennego, od Szpitala Ujazdowskiego – Szpitala Szkolnego Centrum Wyszkolenia Sanitarnego, pierwszego szpitala wojskowego w Warszawie, który podzielił los swojego miasta w czasie II wojny światowej. Po wojnie uroczyste otwarcie szpitala nastąpiło 10 listopad 1945 w gmachu dawnej Szkoły Pielęgniarskiej przy ul. Koszykowej 78, a komendantem Szpitala MON został mjr lek. A. Kaczkowski. W 1952 Szpital MON przekształcono w Centralny Szpital MON. W 1956 do struktury szpitala dołączono samodzielne dotychczas instytucje: Centralną Przychodnię Lekarską MON oraz Wojskowe Pogotowie Lekarskie garnizonu m.st. Warszawy. Komendantem Szpitala MON został płk lek. Stanisław Noworyta. W 1958 Centralny Szpital MON stał się placówką naukowo-badawczą w ramach powstałej Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi i nadano mu nazwę 2 Centralnego Szpitala Klinicznego WAM[3][4].
Kierownictwo MON podjęło decyzję o budowie nowego gmachu dla szpitala MON. Ostatecznie wybrano lokalizację na warszawskim Grochowie. Budowę nowego obiektu zakończono w październiku 1964 roku przy ul. Szaserów 128, zachowując zespół szpitalny przy ul. Koszykowej. 12 października 1964 nastąpiło oficjalne otwarcie 2 Centralnego Szpitala Klinicznego WAM. Szpital powstał z połączenia 1 Wojskowego Szpitala Okręgowego zlokalizowanego przy ul. Nowowiejskiej i 2 Centralnego Szpitala Klinicznego WAM przy ul. Koszykowej. W 1967 na bazie 2 CSK WAM utworzono Instytut Kształcenia Podyplomowego z 2 2 Centralnym Szpitalem Klinicznym WAM. Komendantem został płk prof. Dymitr Aleksandrow, a komendantem 2 CSK WAM płk lek. Zbigniew Kowalczewski[3].
1 stycznia 1999 w związku z reformą służby zdrowia, Szpital uzyskał osobowość prawną i stał się samodzielną jednostką budżetową. Jego organem założycielskim został MON. W 2002 w związku ze zmianami w wyższym wojskowym szkolnictwie medycznym, Wojskowa Akademia Medyczna stała się częścią Uniwersytetu Medycznego na prawach Wydziału, a CSK WAM uległ przekształceniu w Wojskowy Instytut Medyczny[3].
Placówka wielokrotnie zmieniała nazwy[3]:
- 1964 - 2 Centralny Szpital Kliniczny Wojskowej Akademii Medycznej
- 1967 - Instytut Kształcenia Podyplomowego Wojskowej Akademii Medycznej z 2 Centralnym Szpitalem Klinicznym WAM na prawach Wydziału ds. Kształcenia Podyplomowego
- 1974 - Centrum Kształcenia Podyplomowego WAM
- 1983 - Centralny Wojskowy Szpital Kliniczny z Centrum Kształcenia Podyplomowego WAM
- 1986 - Centralny Szpital Kliniczny WAM
- 1999 - Centralny Szpital Kliniczny WAM Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnej
- 2002 - Wojskowy Instytut Medyczny z Centralnym Szpitalem Klinicznym Ministerstwa Obrony Narodowej
Ośrodki[edytuj | edytuj kod]
- Ośrodek Kliniczny Chorób Głowy i Szyi
- Klinika Chirurgii Twarzowo-Szczękowej
- Klinika Otolaryngologii
- Klinika Okulistyki
- Ośrodek Kliniczny Chorób Serca i Naczyń
- Klinika Kardiologii i Chorób Wewnętrznych
- Klinika Kardiochirurgii
- Klinika Chirurgii Naczyniowej i Endowaskularnej
- Ośrodek Kliniczny Chorób Układu Pokarmowego, Oddechowego, Chorób Rozrostowych, Endokrynologii i Ginekologii
- Klinika Gastroenterologii
- Klinika Chirurgii Ogólnej, Onkologicznej, Metabolicznej i Torakochirurgii
- Klinika Onkologii
- Klinika Chorób Wewnętrznych i Hematologii
- Klinika Chorób Wewnętrznych, Pneumonologii i Alergologii
- Klinika Endokrynologii i Terapii Izotopowej
- Klinika Ginekologii i Ginekologii Onkologicznej
- Klinika Urologii Ogólnej, Czynnościowej i Onkologicznej
- Ośrodek Kliniczny Schorzeń Narządu Ruchu, Traumatologii i Psychoneurologii
- Klinika Traumatologii i Ortopedii
- Klinika Ortopedii
- Klinika Neurochirurgii
- Klinika Chorób Wewnętrznych i Reumatologii
- Klinika Rehabilitacji
- Klinika Neurologiczna
- Klinika Psychiatrii i Stresu Bojowego
- Ośrodek Kliniczny Intensywnej Terapii i Opieki Specjalnej
- Szpitalny Oddział Ratunkowy (SOR)
- Oddział Przyjęć
- Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii
- Klinika Chorób Infekcyjnych i Alergologii
- Oddział Kliniczny Chirurgii Plastycznej, Rekonstrukcyjnej i Leczenia Oparzeń
- Klinika Chorób Wewnętrznych, Nefrologii i Dializoterapii
- Ośrodek Diagnostyki Medycznej
- Zakład Immunologii i Alergologii Klinicznej
- Zakład Medycyny Nuklearnej
- Zakład Radiologii Lekarskiej
- Zakład Transfuzjologii Klinicznej
- Zakład Patomorfologii
- Zakład Diagnostyki Laboratoryjnej
- Klinika Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej
- Klinika Dermatologiczna
- Poradnia Podstawowej Opieki Zdrowotnej
Komendanci, dyrektorzy[edytuj | edytuj kod]
W latach 1945 do 2024 komendantami i dyrektorami byli[3][5][6][7][8]:
Komendanci[edytuj | edytuj kod]
Szpital MON (1945-1952) (ul.Koszykowa 1945-1952)
- mjr lek. A. Kaczkowski – (1945-1952)
Centralny Szpital MON (1952-1958)
- płk lek. Stanisław Noworyta – (1952-1958)
2 Centralny Szpital Kliniczny Wojskowej Akademii Medycznej (ul. Koszykowa 1958-1964)
- płk lek. Stanisław Noworyta – (1958-1961)
- płk dr hab. Czesław Półtorak – (1961-1963)
2 Centralny Szpital Kliniczny Wojskowej Akademii Medycznej (ul. Szaserów 1964-1967)
- płk lek. Tadeusz Rożniatowski – (1964-1965)
- płk lek. Tadeusz Stasiak – (1965-1967)
Instytut Kształcenia Podyplomowego WAM z 2 Centralnym Szpitalem Klinicznym WAM (1967-1974)
- gen. bryg. prof. dr hab. Dymitr Aleksandrow – (1967-1972)
2 Centralny Szpital Kliniczny WAM:
- płk lek. Zbigniew Kowalczewski – (1967-1972)
- płk prof. dr n. med. Sylwester Czaplicki – (1972-1974)
Centrum Kształcenia Podyplomowego WAM (1974-1983)
- płk prof. dr n. med. Sylwester Czaplicki – (1974-1983)
Centrum Kształcenia Podyplomowego WAM
- płk prof. dr hab. med. Tadeusz Orłowski (1983-1986)
Centralny Wojskowy Szpital Kliniczny
- płk lek. Leszek Bogdał – (1983-1986)
Centralny Szpital Kliniczny WAM (1986-1999)
- płk prof. Henryk Chmielewski – (1986-1998)
- płk prof. dr hab. med. Zbigniew Dumański – (1991-1996)
- płk prof. dr hab. med. Eugeniusz Dziuk – (1996-1999)
Centralny Szpital Kliniczny WAM z Polikliniką Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnej (1999-2002)
- płk prof. dr hab. med. Eugeniusz Dziuk – (1999-2001)
- płk prof. dr hab. n. med. Marek Maruszyński – (2001-2002)
Dyrektorzy[edytuj | edytuj kod]
Wojskowy Instytut Medyczny z Centralnym Szpitalem Klinicznym MON (10 grudnia 2002 - do chwili obecnej)
- gen. bryg. prof. dr hab. n. med. Marek Maruszyński – (2002-2005)
- gen. bryg. prof. dr hab. n. med. Jan Podgórski – (2005-2007)
- płk prof. dr hab. n. med. Waldemar Banasiak – (2007)
- płk. prof./ gen. broni prof. dr hab. n. med. Grzegorz Gielerak – (2007-obecnie)
Pracownicy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Komorowski: Kronika Wojska Polskiego 2006. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2007, s. 17. ISSN 1734-2317.
- Krzysztof Komorowski: Kronika Wojska Polskiego 2004. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2005, s. 210-211. ISSN 1734-2317.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 września 2022 r. w sprawie nadania Wojskowemu Instytutowi Medycznemu statusu państwowego instytutu badawczego (Dz.U. z 2022 r. poz. 2044).
- ↑ Zimowe lądowanie w WIM. 2014-02-04. [dostęp 2018-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-28)]. (pol.).
- ↑ a b c d e Komorowski 2005 ↓, s. 210.
- ↑ Jubileusz 50-lecia Szpitala przy Szaserów. wim.mil.pl. [dostęp 2024-05-03].
- ↑ Komorowski 2007 ↓, s. 17.
- ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2024-05-03].
- ↑ Nominacje generalskie w dniu Święta Wojska Polskiego. mon.gov.pl, 15 sierpnia 2005. [dostęp 2015-04-19].
- ↑ 50 lat Szpitala Wojskowego „Na Szaserów”. wojskowa-il.org.pl. [dostęp 2024-05-05].
