Wolfgang Boetticher

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wolfgang Boetticher
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1914
Bad Ems

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

7 kwietnia 2002
Getynga

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

muzykolog

Wolfgang Boetticher (ur. 19 sierpnia 1914 w Bad Ems[1][2], zm. 7 kwietnia 2002 w Getyndze) – niemiecki muzykolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował pod kierunkiem Arnolda Scheringa, Georga Schünemanna i Friedricha Blumego na Uniwersytecie Berlińskim, gdzie w 1939 roku uzyskał tytuł doktora na podstawie dysertacji Robert Schumann. Einführung in Persönlichkeit und Werk (wyd. Berlin 1941)[1][2]. Habilitację uzyskał w 1943 roku na podstawie pracy Studien zur solistischen Lautenpraxis des 16. und 17. Jahrhunderts (wyd. Berlin 1943)[1][2]. Od 1948 roku wykładał na uniwersytecie w Getyndze, w 1956 roku otrzymał tytuł profesora[1][2]. Od 1958 roku prowadził także wykłady na Technische Universität w Clausthal-Zellerfeld[2]. W 1960 roku wziął udział w I Międzynarodowym Kongresie Muzykologicznym w Warszawie, poświęconym twórczości Fryderyka Chopina[1].

W swojej pracy naukowej specjalizował się w muzyce renesansowej i XIX-wiecznej[2]. Prowadził badania nad życiem i twórczością Roberta Schumanna i Orlanda di Lassa[1][2], temu drugiemu poświęcił wydaną w 1958 roku pierwszą w literaturze przedmiotu szczegółową monografię[1]. Był redaktorem wydania utekstowego dzieł fortepianowych Schumanna (24 tomy, Monachium 1972–1996)[2].

Ważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

  • Robert Schumann in seinen Schriften und Briefen (Berlin 1942)
  • Orlando di Lasso un seine Zeit (2 tomy, Kassel–Bazylea 1958; nowe wyd. z suplementem 1998; tom 3 z indeksem 1999)
  • Von Palestrina zu Bach (Stuttgart 1959; 2. wyd. poszerz. 1981)
  • Dokumente und Briefe um Orlando di Lasso (Kassel 1960)
  • Aus Orlando di Lasso Wirkungskreis, Neue archivalische Studien zur Münchener Musikgeschichte (Kassel–Bazylea 1963)
  • Neue Forschungsergebnisse im Gebiet der musikalischen Renaissance (Getynga 1964)
  • Robert Schumanns Klavierwerke: Entstehung, Urtext, Gestalt: Untersuchungen anhand unveröffentlicher Skizzen und biographischer Dokumente (Wilhelmshaven 1976)
  • Die Familienkassette Schumanns in Dresden: Unbekannte Briefe an Robert und Clara Schumann (Lipsk 1979; 2. wyd. 1982)
  • Einführung in die musikalische Romantik (Wilhelmshaven 1983)
  • Geschichte der Motette (Darmstadt 1989; nowe wyd. Wilhelmshaven 2000)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 351. ISBN 83-224-0113-2.
  2. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 378–379. ISBN 0-02-865526-5.