Wotrubakirche

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Świętej Trójcy w Wiedniu
(Wotrubakirche)
Wotrubakirche
Ilustracja
Elewacja świątyni z portalem wejściowym (2020)
Państwo

 Austria

Miejscowość

Wiedeń

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Świętej Trójcy

Położenie na mapie Wiednia
Mapa konturowa Wiednia, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy w Wiedniu(Wotrubakirche)”
Położenie na mapie Austrii
Mapa konturowa Austrii, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy w Wiedniu(Wotrubakirche)”
Ziemia48°08′51″N 16°15′13″E/48,147500 16,253611

Wotrubakirche (właściwie Kościół Świętej Trójcy, niem. Kirche Zur Heiligsten Dreifaltigkeit) – rzymskokatolicki kościół w Wiedniu, w dzielnicy Mauer. Wybudowany w latach 1974-1976, według planów rzeźbiarza Fritza Wotruby, jest jednym z najciekawszych obiektów sakralnych stolicy Austrii.

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Wotrubakirche znajduje się w pobliżu szczytu Georgenberg w Wienerwaldzie, przy skraju stałej zabudowy miejskiej (na tym terenie w przewadze willowej). Stoi przy skrzyżowaniu ulic Rysergasse i Georgsgasse. Jest to dzielnica 23. – Liesing. Adres: Rysergasse 2.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół powstał z inicjatywy dr Margaret Ottilinger, w oparciu o pomysł wiedeńskiego rzeźbiarza Fritza Wotruby (1907-1975), który w końcowej fazie życia skłonił się ku rzeźbie i architekturze sakralnej. Realizację wspierał architekt Fritz Mayr. Architekt początkowo zamierzał wykonać obiekt w granicie, w miejscowości Bad Traunstein, ale z uwagi na kontrowersyjną bryłę świątyni, nie wyrazili na to zgody tamtejsi mieszkańcy. Ostatecznie kościół powstał w liberalniejszym Wiedniu, ale oddano go do użytku już po śmierci Wotruby (koniec 1976). Było to szczytowe dzieło życia artysty.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budynek powstał ze 152 brył surowego betonu. Poszczególne bloki mają rozmiary od 0,84 m³ do 64 m³. Największy blok mierzy 13,10 m długości. Forma budynku przedstawia sobą kontrast poziomu i pionu, światła i cienia, wywierania obciążeń i ich przenoszenia. Pomiędzy blokami umieszczone są duże tafle szklane, zapewniające dopływ światła i efektowną jego grę we wnętrzu bryły. Budynek został wyposażony w smukłą stolarkę okienną wykonaną ze stali nierdzewnej. Ogólnie obiekt ma 30 metrów długości, 22 m szerokości i 15,5 m wysokości. Na ścianie ołtarzowej wisi duży krucyfiks, który Wotruba zaprojektował dla kościoła w Bruchsal. Pod ziemią jest sala parafialna wykończona drewnem.

Architektura kościoła reprezentuje brutalizm. Przemawia także do widza formami kubistycznymi, którym wierny był Wotruba przez całe życie. Przejawia się tutaj także duch futuryzmu – kościół zdaje się przemieszczać w przestrzeni, ulegać stałym przemianom, co może symbolizować jego sytuację w czasach modernizmu. Wotrubakirche może być też uznany za wczesny przejaw dekonstruktywizmu. Kościół jest asymetryczny i pozornie chaotyczny, ale w takiej strukturze, według Wotruby, kryje się harmonia i atmosfera sprzyjająca medytacji[1].

Dojazd[edytuj | edytuj kod]

Dojazd zapewniają autobusy aglomeracyjnego przewoźnika wiedeńskiego – Wiener Linien, linii 60A, kursujące ze stacji S-Bahn Liesing (strefa 100, miejska, obowiązują bilety dobowe).

Galeria[edytuj | edytuj kod]

1
Portal wejściowy
2
Kontrast wewnątrz
4
Wewnątrz

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wolfgang Pehnt: Lebendige Spur. Kirchen in Zeiten des Brutalismus. In: Oliver Elser, Philip Kurz, Peter Cachola Schmal (Hrsg.): SOS Brutalismus. Eine Internationale Bestandsaufaufnahme. Projekt des Deutschen Architekturmuseums und der Wüstenrot Stiftung. Park Books, Zürich 2017.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rupert Feuchtmüller, Wotruba: die Kirche in Wien-Mauer. Herder, Wiedeń, 1977, ISBN 3-210-24541-X
  • Friedrich Kurrent, Die Wotruba-Kirche oder der fehlende Mut zur Unvollendeten, w: Friedrich Kurrent, Texte zur Architektur, Pustet, Salzburg, 2006, ISBN 3-7025-0537-7
  • Franz Loidl, Zehn Jahre Wotruba-Kirche auf dem St. Georgenberg Wien/Mauer 1986, Wiener Katholische Akademie, Wiedeń, 1987
  • red. Heike Stuckstedde, Architektur – von Jugendstil bis zur Gegenwart, Wien Turismus, Wiedeń, 2001
  • opisy do wystawy a-schau – Österreichische Architektur im 20. und 21. Jahrhundert, Architekturzentrum Wien, 2009-2010
  • tablica informacyjna przy kościele
  • Wien (plan miasta 1:25.000), wyd. Freytag&Berndt, Wiedeń, ISBN 978-3-9922-1563-8
  • http://www.georgenberg.at/ – oficjalna strona kościoła (dostęp – 4.1.2010)