Wrzosiec krwisty
| |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
wrzosiec krwisty | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Erica carnea L. Sp. Pl.1753. 355 | |||
| Synonimy | |||
| |||
_plant.jpg)
Wrzosiec krwisty (Erica carnea L.), nazywany także wrzoścem czerwonym lub wiosennym – gatunek rośliny z rodziny wrzosowatych (Ericaceae). Rośnie dziko w środkowej i południowej Europie w północno-zachodniej części Półwyspu Bałkańskiego oraz w Maroku[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Zimozielone krzewniki dorastające do 20–30 cm. Pędy cienkie.
- Liście
- Igiełkowate, zielone lub żółte. Nagie lub owłosione, ułożone po kilka w okółku.
- Kwiaty
- Zwisłe, o dzbanuszkowatym kształcie, zebrane w grono. Kolory od białego poprzez różowy do ciemnego amarantu.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Roślina ozdobna. Jej walorami są: ładny pokrój, intensywne kwitnienie i długi okres kwitnienia. Jest również doskonałą rośliną okrywową. Kwitnie obficie od lutego do kwietnia. W Polsce uprawianych jest kilka odmian. Gatunek znany jest od 1753 r. Z pozoru są do wrzosów łudząco podobne, z bliska widać jednak różnice w ulistnieniu i wyglądzie kwiatostanów. W wyniku skrzyżowania wrzośca krwistego z Erica erigena otrzymano mieszańca wrzośca darlejskiego[3].
Uprawa[edytuj | edytuj kod]
- Wymagania: jest dość odporny na mróz. Wymaga gleb kwaśnych lecz jest bardziej tolerancyjny od wrzosów na odczyn gleby. Najlepiej rośnie w sąsiedztwie innych roślin wrzosowatych lub iglaków.
- Sposób uprawy: uprawiany jest z gotowych sadzonek. W miejscu sadzenia należy wybrać w ziemi dołek i wypełnić go ziemią zmieszaną z kwaśnym torfem i żwirem. Nie lubi ziemi zbyt żyznej oraz zawierającej wapń[4]. Miejsce dookoła sadzonek należy obłożyć korą. W czasie suszy należy podlewać. Po przekwitnieniu wskazane przycięcie pędów.
Odmiany[edytuj | edytuj kod]
- 'Alba' – o białych kwiatach i zielonych liściach.
- 'Challenger' – o fioletowych kwiatach i zielonych liściach. Kwitnie od II-IV.
- 'Golden Starlet' – o białych kwiatach i żółtych liściach. Odmiana niska
- 'Myretoun Ruby' – o winnoczerwonych kwiatach i ciemnozielonych liściach. Kwitnie III-IV.
- 'Rubinteppich' – o czerwonych kwiatach i zielonych liściach. Odmiana niska.
- 'Snow Queen' – o białych kwiatach i jasnozielonych liściach. Kwitnie od stycznia do kwietnia (kwiaty rozwijają się już pod śniegiem).
- 'Springwood Pink' – o różowych kwiatach i zielonych liściach. Odmiana niska.
- 'Springwood White' – o białych kwiatach i zielonych liściach. Odmiana płożąca.
- 'Vivelli' – o czerwonych kwiatach i zielonobrązowych liściach. Kwitnie późno.
- 'Westwood Yellow' – o białych kwiatach i cytrynowozielonkawych liściach.
- 'Winter Beauty' – o różowych kwiatach i zielonych liściach. Ma zwarty pokrój, kwitnie II-III.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-13] (ang.).
- ↑ a b c Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-08-25].
- ↑ Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.
- Miłowit Boguszewicz, Piotr Banaszczak: Katalog roślin II : drzewa, krzewy, byliny polecane przez Związek Szkółkarzy Polskich. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni. Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):