Wyżawa (Wyspa Chrząszczewska)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyżawa
Państwo

 Polska

Położenie

Wyspa Chrząszczewska

Wysokość

26,6 m n.p.m.

Położenie na mapie gminy Kamień Pomorski
Mapa konturowa gminy Kamień Pomorski, po lewej nieco u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wyżawa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wyżawa”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wyżawa”
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego
Mapa konturowa powiatu kamieńskiego, blisko centrum u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wyżawa”
Ziemia53°58′10″N 14°43′39″E/53,969444 14,727500

Wyżawa – najwyższe wzniesienie o wysokości 26,6 m n.p.m.[1][2] na Wyspie Chrząszczewskiej, nad cieśniną Dziwną, położone w woj. zachodniopomorskim, w gminie Kamień Pomorski. Przy północno-zachodnim zboczu Wyżawy leży wieś Buniewice.

Podobnie jaka cała wyspa, wzniesienie jest objęte obszarem specjalnej ochrony ptaków „Zalew Kamieński i Dziwna” oraz specjalnym obszarem ochrony siedlisk „Ujście Odry i Zalew Szczeciński[2][3].

Do 1945 r. stosowano poprzednią niemiecką nazwę Hohe-Berg[4]. W 1949 r. ustalono urzędowo polską nazwę Wyżawa[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Arkusz N-33-78-A-b-2 (Buniewice). Mapa topograficzna Polski 1:10 000. Ukł. "1992", oprac. topogr. 2002 r. Konsorcjum Geotop. Warszawa: Główny Geodeta Kraju, 2003. ISBN 83-239-6324-X
  2. a b Arkusz 1/3 – Mapa Zalew Kamieński i Dziwna PLB320011. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, 2013-11.
  3. Arkusz 1/9 – Mapa Ujście Odry i Zalew Szczeciński PLH320018. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, 2013-11.
  4. Arkusz 1954 Fritzow. W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. Reichsamt für Landesaufnahme, 1936.
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 2 kwietnia 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości (M.P. z 1949 r. nr 29, poz. 445, s. 14)