Wyżyna Górnoswratecka
| |
| Megaregion | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion |
Wyżyna Górnoswratecka |
| Mikroregion(y) | |
Wyżyna Górnoswratecka, (czes. Hornosvratecká vrchovina) – mezoregion w obrębie Masywu Czeskiego, leżący w północno-wschodniejej części Wyżyny Czeskomorawskiej, w północno-wschodniejej części Masywu Czeskomorawskiego (czes. Českomoravská vrchovina). Położony jest we wschodniej części Czech.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Graniczy na północnym zachodzie z Górami Żelaznymi (czes. Železné hory), na północnym wschodzie z Wyżyną Switawską (czes. Svitavská pahorkatina), na wschodzie z Rowem Boskowickim (czes. Boskovická brázda) i na krótkim odcinku z Wyżyną Drahańską (czes. Drahanská vrchovina), na południowym zachodzie z Wyżyną Krzyżanowską (czes. Křižanovská vrchovina)
Opis[edytuj | edytuj kod]
Jest to kraina pagórkowata i górzysta, silnie zalesiona. Jej powierzchnia wynosi 1.135 km², średnia wysokość 580 m n.p.m., a najwyższym wzniesieniem jest Devět skal (836 m n.p.m.), leżący w Górach Ździarskich.
Budowa geologiczna[edytuj | edytuj kod]
Wyżyna Górnoswratecka zbudowana jest ze skał metamorficznych – gnejsów, łupków łyszczykowych i in. oraz granitów, a także leżących na nich osadów permu, karbonu i kredy.
Wody[edytuj | edytuj kod]
Leży w dorzeczu Svratki, dopływu Dyi.
Podział[edytuj | edytuj kod]
Wyżyna Górnoswratecka:
- Góry Ździarskie (czes. Žďárské vrchy)
- Las Borowski (czes. Borovský les)
- Wyżyna Pohledeckoskalska (czes. Pohledeckoskalská vrchovina)
- Wyżyna Dewitiskalska (czes. Devítiskalská vrchovina)
- Kotlina Milowska (czes. Milovská kotlina)
- Wyżyna Nedwiedzicka (czes. Nedvědická vrchovina)
- Równina Jedlowska (czes. Jedlovská plošina)
- Wyżyna Wirska (czes. Vírská vrchovina)
- Wyżyna Kunsztatska (czes. Kunštátská vrchovina)
- Kotlina Krzetińska (czes. Křetínská kotlina)
- Zrąb Żernownicki (czes. Žernovnická hrásť)
- Pogórze Szykorzskie (czes. Sýkořská hornatina)
- Wyżyna Pernsztejnska (czes. Pernštejnská vrchovina)
- Wyżyna Sulkowiecka (czes. Sulkovecká vrchovina)
- Kotlina Olesznicka (czes. Olešnická kotlina)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Demek, Jaromír; Mackovčin, Peter, a kolektiv. Zeměpisný lexikon ČR: Hory a nížiny. 2. vyd. Brno: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2006. 582 s. ISBN 80-86064-99-9.