Wyjście analogowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wyjście analogowe – w automatyce termin określający pojedyncze wyjście, na którym panuje sygnał analogowy. Wyjścia, ze względu na sposób prezentowania wielkości, dzieli się na napięciowe oraz prądowe.

W szczególności stosuje się standardy:

  • 0...20 mA
  • 4...20 mA
  • 0...10 V

Wyjście analogowe jest podstawowym składnikiem bloków wyjść analogowych sterowników PLC. Sterownik poprzez nie może sterować urządzeniami zewnętrznymi takimi jak: regulatory temperatury, przetwornice częstotliwości lub serwonapędy.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]