Wymiar dwuciemieniowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wymiar dwuciemieniowy – największa odległość między wypukłościami ciemieniowymi, mierzona u płodu dla oceny wieku ciążowego. Wyznaczana jest podczas ultrasonometrii płodu w trakcie badania ultrasonograficznego[1].

Płaszczyzna pomiaru[edytuj | edytuj kod]

  • przekrój poprzeczny na wysokości wzgórz,
  • symetryczny obraz półkul mózgowych, niewidoczny móżdżek, widoczne echo środkowe z jamą przegrody przezroczystej
  • kąt insonacji 90°
  • widoczne echo środkowe z jamą przegrody przezroczystej[2]

Wykonanie pomiaru[edytuj | edytuj kod]

Wyznaczenie symetrycznej płaszczyzny przekroju sklepienia czaszki i prawidłowe oznaczenie punktów:

  1. od zewnętrznej krawędzi bliskiej ściany sklepienia czaszki do wewnętrznej krawędzi dalekiej ściany sklepienia,
  2. od środka krawędzi bliskiej ściany sklepienia do środka krawędzi dalekiej ściany sklepienia czaszki[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dmoch-Gajzlerska i inni, USG dla położnych, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2014, ISBN 978-83-200-4545-1, OCLC 890393444 [dostęp 2019-01-18].
  2. Bręborowicz, Grzegorz H. (1948- ), Wydawnictwo Lekarskie PZWL., Położnictwo i ginekologia. T. 1, [Położnictwo], wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2015, ISBN 978-83-200-4998-5, OCLC 924924176 [dostęp 2019-01-18].