Wypowiedź dyrektywalna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wypowiedź dyrektywalna (dyrektywna, powinnościowa) - nie wypowiada się na temat tego, jak jest, ale na temat tego, jak ktoś powinien się zachować, przy czym może ona to robić w sposób mniej lub bardziej stanowczy[1].

Wypowiedziom dyrektywalnym nie da się raczej przypisać wartości prawdy lub fałszu. Można je za to uznawać za słuszne bądź niesłuszne, wiążące bądź niewiążące albo obowiązujące lub nieobowiązujące - tj. będąc w zgodzie ze stanowiskiem nonkognitywistycznym/akognitywistycznym[2].

Wśród wypowiedzi dyrektywalnych można wyróżnić:

  • rozkazy,
  • polecenia,
  • zasady,
  • dyrektywy,
  • normy,
  • reguły,
  • wytyczne,
  • zalecenia,
  • rekomendacje,
  • wskazówki,
  • dobre rady,
  • sugestie,
  • prośby[2].

Od wypowiedzi dyrektywalnych trzeba odróżnić tzw. dyrektywy (normy) techniczne (instrumentalne, celowościowe, teleologiczne, praktyczne), które wskazują sposób, w jaki mamy postąpić, aby osiągnąć dany skutek (cel) w świecie fizycznym, i którym można przypisać wartości prawdy lub fałszu[2].

Uzasadnieniem formułowania poszczególnych wypowiedzi dyrektywalnych mogą być oceny, a dyrektyw technicznych wypowiedzi opisowe, jakie stwierdzają występowanie pewnych prawidłowości w świecie fizycznym[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M. Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Warszawa 2019, s. 79-80.
  2. a b c d M. Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Warszawa 2019, s. 80.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maciej Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Wydawnictwo CM, Warszawa 2019, ISBN 978-83-66704-82-4.