Wyrok Piłata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fragment oryginalnego zapisu utworu

Wyrok Piłata – krótki tekst apokryficzny w języku polskim z przełomu XV i XVI wieku.

Tekst zawiera rzekomo wyrok wydany przez Poncjusza Piłata na Jezusa Chrystusa. Zanotowany został przez anonimowego kopistę pod koniec XV lub na początku XVI w., prawdopodobnie w środowisku bernardyńskim. Na rękopis składa się łaciński apokryf pt. Passio Domini nostri Jesu Christi per figuras et prophecias, w którym umieszczono dziewięć modlitw pasyjnych w języku polskim. Manuskrypt przechowywany jest w Bibliotece Narodowej w Warszawie (sygn. Rps 8025 II)[1][2]. Tekst utworu znajduje się na karcie 41[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Teresa Michałowska: Literatura polskiego średniowiecza. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 887. ISBN 978-83-01-16675-5.