Wysokie Zawołże

Wysokie Zawołże (ros. Высокое Заволжье) – region w południowo-wschodniej części Rosji europejskiej.

Wysokie Zawołże stanowi wschodnią część Zawołża – regionu między Wołgą a Uralem. Zalicza się do niego Wyżynę Górnokamską, Uwał Wiacki, Wyżynę Bugulmińsko-Belebejewską i Obszczyj Syrt. Wysokie Zawołże ma charakter wyżynny – wysokość do 418 m n.p.m. Jest zbudowane z permskich skał osadowych, a w południowej części – mezozoicznych glin i piasków. Rzeźba Wysokiego Zawołża jest erozyjna, wyższe piętro stanowią ostańcowe wyżyny, niższe – doliny o płaskich dnach. Występują zjawiska krasowe. Pierwotną formacją roślinną był lasostep, obecnie lasy sosnowe zostały niemal całkowicie wytrzebione.

Bibliografia

• Wielka Encyklopedia Radziecka - hasło Заволжье
• Borys Dobrynin Geografia fizyczna ZSRR, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1956
• Teodor Naumienko (red.) Atlas świata, Służba Topograficzna Wojska Polskiego - Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1962
• Mieczysław Hess, Bogumił Rychłowski Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich w: August Zierhoffer (red.) Geografia powszechna - tom IV. Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Azja. Afryka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1965
• Bogumił Rychłowski (red.), Roman Biesiada, Tadeusz Lenczowski, Lech Ratajski Słownik Geografii ZSRR, Państwowe Wydawnictwo "Wiedza Powszechna", Warszawa 1974
• Teresa Zakrzewska, Grażyna Gadomska Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (część europejska). Mapa przeglądowa Europy. Skala 1:3 000 000, wydanie drugie, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. Eugeniusza Romera, Warszawa-Wrocław 1987