Wystawa rzemiosła polskiego w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac Działyńskich w Poznaniu

Wystawa rzemiosła polskiego w Poznaniu – wystawa przemysłowa zorganizowana w Poznaniu w 1850[1]. Była pierwszą w Poznaniu wystawą przemysłową – odbyła się przed Prowincjonalną Wystawą Przemysłową z 1895 i Wystawą Wschodnioniemiecką z 1911[2], otwierając tym samym tradycje wystawiennicze Poznania.

Wystawę otwarto 15 czerwca 1850 w Pałacu Działyńskich. Miała za cel przedstawić polskie dokonania techniczne w Prowincji Poznańskiej, ale także umocnić społeczeństwo polskie pod zaborem pruskim. Organizatorem było założone w 1849 Towarzystwo Przemysłowe (kontynuator powstałego w 1848 Towarzystwa Czytelni i Dobrej Rady), a jednym z głównych orędowników Karol Libelt. Finansowo projekt wsparł Tytus Działyński. Pokazanie polskich osiągnięć gospodarczych miało za zadanie ukazać brak różnic cywilizacyjnych pomiędzy Polakami i Niemcami, a tym samym umocnić polskiego ducha patriotycznego. Organizacja przedsięwzięcia była możliwa w krótkim okresie liberalizacji pod zaborem po wydarzeniach Wiosny Ludów[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ewa Andrysiak, Listy Zygmunta Celichowskiego do Alfonsa Parczewskiego, s.275
  2. Zbigniew Kopeć, Poznań między wojnami. Opowieść o życiu miasta 1918-1939, Łódź: Księży Młyn, 2013, s. 18, ISBN 978-83-7729-030-9, OCLC 891282668.
  3. Muzeum Historii Polski