Wzgórze Napoleona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wzgórze Napoleona
Ilustracja
Obchody rocznicy urodzin cesarza Francuzów z udziałem grupy rekonstrukcji historycznej w 2008 roku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Szczecin

Miejsce

Zawadzkiego-Klonowica

Typ obiektu

Kopiec

Całkowita wysokość

8 m

Data budowy

1808

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Wzgórze Napoleona”
Ziemia53°27′01″N 14°30′19″E/53,450278 14,505278

Wzgórze Napoleona (1814–1945 niem: Deutscher Berg) – sztuczny kopiec ziemny usypany na cześć cesarza Napoleona I w Szczecinie, znajdujący się na osiedlu Zawadzkiego-Klonowica na granicy z Pogodnem, przy skrzyżowaniu ulic Unii Lubelskiej i Klonowica. Ma wysokość ok. 8 m, a jego średnica u podstawy wynosi ok. 50 m[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kopiec został usypany w 1808 roku przez okupujących Szczecin żołnierzy francuskich, którzy postanowili uczcić w ten sposób trzydzieste dziewiąte urodziny Napoleona I. Kopiec usypany został w sąsiedztwie obozu, w którym stacjonowało 12 tysięcy żołnierzy. W urodziny cesarza Francuzów (15 sierpnia 1808) odbył się tu festyn z paradą wojskową, zakończony pokazem ogni bengalskich[2]. Na szczycie kopca ustawiona została kolumna z popiersiem Napoleona I.

W 1814 roku Prusacy, którzy ponownie odzyskali kontrolę nad Szczecinem, zmienili nazwę wzniesienia na Deutscher Berg (Niemiecka Góra), usunęli popiersie Napoleona I, a następnie ustawili na jego miejscu żeliwną kolumnę zwieńczoną Krzyżem Żelaznym. Przy kolumnie ustawiono tablicę pamiątkową poświęconą niemieckim żołnierzom poległym w latach 1813–15. Całość ogrodzona została żeliwnym łańcuchem rozpiętym między czterema wbitymi pionowo w ziemię lufami armatnimi.

Stan obecny[edytuj | edytuj kod]

Po II wojnie światowej przywrócono pierwotną nazwę wzgórza – nie jest ona jednak powszechnie znana wśród mieszkańców Szczecina. Na szczycie kopca zachowała się jedynie żeliwna kolumna z czasów pruskich, natomiast zwieńczenie kolumny oraz ogrodzenie nie zachowały się. Szczyt wzgórza jest zadrzewiony[2].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mapa topograficzna. Skala 1:10000, układ 1992. 90-C-a-3
  2. a b Tadeusz Białecki: Wzgórze Napoleona. W: Encyklopedia Szczecina. Tadeusz Białecki (red. nacz.). Wyd. I. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński Instytut Historii, 1999, s. 662. ISBN 83-87341-45-2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Białecki, Lucyna Turek-Kwiatkowska: Szczecin Stary i Nowy, Szczecińskie Towarzystwo Kultury, Szczecin 1991.
  • Cezary Domalski: Napoleoński Szczecin 1806-1813, Walkowska Wydawnictwo/Jeż, Szczecin 2009, ISBN 978-83-61805-05-2.
  • Marek Łuczak, Szczecin Pogodno, Łękno, Magdalena Pałys (tłum.), Szczecin: Zapol Spółka jawna, 2009, ISBN 978-83-7518-176-0, OCLC 750542133.