Względna przyczyna odwoławcza
Wygląd
Względna przyczyna odwoławcza definiowana jest w literaturze prawniczej jako uchybienie, które wywołuje następstwa procesowe tylko wtedy, gdy było ono treścią zarzutu strony w środku odwoławczym[1].
Kodeks postępowania karnego z 1997 roku w art. 438 wylicza następujące względne przyczyny odwoławcze:
- obrazę przepisów prawa materialnego,
- obrazę przepisów postępowania, jeżeli mogła mieć wpływ na treść orzeczenia,
- błędy w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia,
- rażącą niewspółmierność kary lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego lub innego środka.
Dodatkowo względnymi przyczynami odwoławczymi są:
- ujawnienie nowych faktów i dowodów w okresie między wydaniem orzeczenia a jego uprawomocnieniem,
- zaniedbanie dokumentacji procesu.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ S. Waltoś, Proces karny. Zarys systemu, wyd. 9, Warszawa 2008, s. 538.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Waltoś S., Proces karny. Zarys systemu, wyd. 9, Warszawa 2008, s. 538-539.