Zachyłek śledzionowy torby sieciowej
Zachyłek śledzionowy torby sieciowej (łac. recessus splenicus bursae omentalis) – w anatomii człowieka struktura w obrębie jamy brzusznej, część torby sieciowej[1].
Jama brzuszna wysłana jest otrzewną, błoną surowiczą tworzącą różne mniejsze struktury, jak więzadła, sieci, torby czy zachyłki. Do największych zachyłków należy torba sieciowa. Sama posiada ona swoje własne zachyłki. Jednym z nich jest właśnie zachyłek śledzionowy[2].
Zachyłek ten, jak sama nazwa wskazuje, leży w pobliżu śledziony, przy jej wnęce. Stanowi najbardziej na lewo wysuniętą część torby sieciowej[3]. Leży do góry od przedniego końca śledziony[4].
Przednie ograniczenie zachyłka śledzionowego stanowi więzadło żołądkowo-śledzionowe. Od strony tylnej odgranicza go więzadło przeponowo-śledzionowe. O ile to pierwsze cechuje się znaczną szerokością, to drugie jest znacznie węższe i obejmuje sobą naczynia żołądkowe krótkie. Więzadła te zmierzają do wnęki śledziony, rozpoczynając się odpowiednio na krzywiźnie większej żołądka i na przeponie[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Reicher i Łasiński 2006 ↓, s. 182–183.
- ↑ Reicher i Łasiński 2006 ↓, s. 182.
- ↑ Reicher i Łasiński 2006 ↓, s. 183.
- ↑ Reicher i Łasiński 2006 ↓, s. 184.
- ↑ Reicher i Łasiński 2006 ↓, s. 183–184.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michał Reicher, Wiesław Łasiński: Otrzewna. W: Adam Bochenek, Wiesław Łasiński, Stanisław Hiller, Michał Reicher, Stanisław Zawistowski, Zofia Zegarska: Anatomia człowieka. T. II: Trzewa. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006. ISBN 978-83-200-3587-2.
