Zadnia Walowa Ławka
 Widok z Kolistej Turni | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2329[1] m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
| Data zdobycia |
27 lipca 1909 r. |
| Pierwsze wejście |
W. Jodkowski, I. Król, M. Zaruski |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′21,4″N 20°01′16,0″E/49,172611 20,021111
| |
Zadnia Walowa Ławka (niem. Hintere Wala-Scharte, słow. Zadná Valova lávka, węg. Hátsó-Wala-rés[2]) – dość szeroka i wybitna, trawiasta przełęcz w Grani Hrubego (stanowiąca jedną z najszerszych przełęczy w tejże grani) w słowackich Tatrach Wysokich. Oddziela Zadnią Walową Turnię na południowym wschodzie od Pośredniej Walowej Turni na północnym zachodzie[3]. Ma dwa siodełka, niższe jest siodełko zachodnie. Na północ, do Wielkiego Ogrodu w Dolinie Hlińskiej, opada z przełęczy uchodzący do lewej odnogi Żlebu Grosza. W górnej i środkowej części jest wąski i głęboki, w dolnej tylko minimalnie wklęsły i tworzy pionowy, częściowo przewieszony próg. Po prawej części progu, we wspólnej ścianie Skrajnej i Pośredniej Walowej Turni, znajdują się wyraźne okapy. Ścianę Zadniej Walowej Turni przecina ciągnący się skośnie w lewo (patrząc od dołu) system zachodów i rynien, na których często bywają kozice (świadczą o tym ich odchody). System tych zachodów i rynien daje szansę względnie łatwego zejścia Grani Hrubego do Wielkiego Ogrodu. Na południową stronę, do Niewcyrki, opada z przełęczy depresja. Jest w niej żebro, które jej dolną część dzieli na dwa żleby. Położony na wysokości około 2215 m dolny wylot wybitnie piarżystego lewego żlebu znajduje się na poziomych płytach Teriańskiej Równi z Teriańskimi Okami[4].
Zadnia Walowa Ławka to położona najdalej na południowy wschód z trzech Walowych Ławek (pozostałe to Pośrednia Walowa Ławka i Skrajna Walowa Ławka), których nazwy, podobnie jak nazwy Walowych Turni, upamiętniają Jędrzeja Walę starszego – przewodnika zasłużonego dla poznania masywu Hrubego Wierchu. Nazwy nadał in Witold Henryk Paryski w 8. tomie przewodnika wspinaczkowego[4].
Taternictwo[edytuj | edytuj kod]
Pierwszego wejścia na Zadnią Walową Ławkę (podczas przechodzenia Grani Hrubego) dokonali Włodzimierz Jodkowski, Ignacy Król i Mariusz Zaruski, a było to 27 lipca 1909 r.[3]. Obecnie dla taterników turnia dostępna jest tylko z grani lub od strony północnej (Niewcyrka jest obszarem ochrony ścisłej z zakazem wstępu)[4].
- Z Niewcyrki prawym żlebem południowo-zachodniej depresji; III w skali tatrzańskiej, czas przejścia 45 min
- Przez najwyższą część lewej gałęzi południowo-zachodniej depresji; I, 30 min
- Z Wielkiego Ogrodu północno-wschodnim żlebem; V-, czas pierwszego przejścia 5 godz.
- Szukając Szczepańskiego (przez prawą część ściany Zadniej Walowej Turni); II, miejsce III, 2 godz.
-
Widok z Zaworów -
Widok z południowego wschodu -
Widok z Doliny Hlińskiej
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2021-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ a b Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Grań Hrubego. Przewodnik szczegółowy, tom 14, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 978-83-7104-039-9.