Zajazd Poczekaj w Jordanowie

Zajazd „Poczekaj”, obecnie dom mieszkalny

nr rej. A-788 z 27.12.1995
Zajazd „Poczekaj” w Jordanowie
Państwo	Polska
Miejscowość	Jordanów
Adres	ul. Kolejowa 10
Ukończenie budowy	poł. XIX wieku
Kolejni właściciele	Nadleśnictwo Myślenice
Obecny właściciel	firma deweloperska z Krakowa
Położenie na mapie Jordanowa Zajazd „Poczekaj”
Położenie na mapie Polski Zajazd „Poczekaj”
Położenie na mapie województwa małopolskiego Zajazd „Poczekaj”
Położenie na mapie powiatu suskiego Zajazd „Poczekaj”
49°38′38,8″N 19°49′39,3″E

Zajazd „Poczekaj” – zabytkowy budynek znajdujący się w Jordanowie, w powiecie suskim, w województwie małopolskim. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Historia

Zajazd powstał w połowie XIX wieku (inne źródła podają początek XVIII wieku) przy dawnym szlaku solnym z Wieliczki na Węgry.
Znajdował się w nim hotel dla kupców, karczma z wyszynkiem oraz w piwnicach wozownia i stajnie dla koni. Pełnił funkcję zajazdu do I wojny światowej.
Po 1918 roku w budynku miała swoją siedzibę Policja Państwowa, a w czasie okupacji Niemcy zainstalowali tam „granatową policję” i żandarmerię niemiecką. Wybuch pocisku w 1942 roku poważnie uszkodził budynek. Po II wojnie światowej został częściowo przebudowany i zaadaptowany na cele biurowe Nadleśnictwa Myślenice. Później pełnił funkcję domu mieszkalnego, a także mieściła się tu filia ośrodka remontowo-budowlanego z Krakowa. W 2012 budynek w złym stanie został sprzedany przez Nadleśnictwo Myślenice prywatnej firmie, która zamierzała przeprowadzić remont i rozpocząć tam działalność restauracyjną i hotelarską. Cel ten nie został zrealizowany do dziś (2023).

Opis architektoniczny

Jest to budynek trójkondygnacyjny, wybudowany na planie prostokąta, murowany z kamienia i cegły, częściowo otynkowany, nakryty dachem dwuspadowym. Najniższą kondygnację wybudowaną z kamienia, nieotynkowaną, stanowi wysokie podpiwniczenie pod całym obiektem, zachowane w pierwotnym kształcie, z typowymi dla domów zajezdnych z tamtego okresu przelotowymi bramami. Otwory bramne znajdujące się w elewacji szczytowej są zwieńczone łukami pełnymi. Wjazdy do piwnic zamknięte są masywnymi wrotami. Okna piwniczne usytuowane na ścianie wschodniej także są półkoliście zamknięte górą.

Wschodnia, trójosiowa elewacja obiektu podzielona jest pilastrami. Między nimi umieszczone są prostokątne otwory okienne. Elewacja szczytowa jest dwuosiowa. Wejście główne do obiektu znajduje się w elewacji zachodniej. Początkowo przy północnej ścianie szczytowej wybudowana była parterowa przybudówka (wyburzona w latach 80. XX wieku).