Zamek w Białym Borze
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Ukończenie budowy |
k. XIV w. |
| Pierwszy właściciel | |
| Kolejni właściciele |
Mikołaj i Szczęsny Konarscy |
Zamek w Białym Borze – niezachowany zamek krzyżacki w Białym Borze, który przypuszczalnie znajdował się w południowej części miasta, na półwyspie jeziora Bielsko. Jego wygląd, wielkość i walory militarne są nieznane[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Został wzniesiony przez zakon krzyżacki pod koniec XIV wieku[2]. Podobnie jak zamki w Czarnem i Lędyczku, pełnił rolę nadgranicznej strażnicy zachodnich rubieży państwa zakonu krzyżackiego. W czasie wojny trzynastoletniej Biały Bór został zdobyty przez wojska polskie, a po II pokoju toruńskim został przyłączony do polski jako królewszczyzna[3]. W 1565 r. zamek wraz z miastem został nadany przez Zygmunta Augusta Mikołajowi i Szczęsnemu Konarskim. Z czasem stracił na znaczeniu i uległ całkowitej rozbiórce, choć jego relikty mogły przetrwać pod powierzchnią ziemi[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Janocha i Lachowicz 1990 ↓, s. 23.
- ↑ Bohdan Guerquin: Zamki w Polsce. Warszawa: Arkady, 1984, s. 104. ISBN 83-213-3239-0.
- ↑ Janocha i Lachowicz 1990 ↓, s. 23-25.
- ↑ Leszek Kajzer, Stanisław Kołodziejski, Jan Salm: Leksykon zamków w Polsce. Warszawa: Arkady, 2001, s. 92. ISBN 978-83-213-4158-3.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Janocha, Franciszek Lachowicz: Zamki Pomorza Środkowego. Koszalin: Koszalińskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, 1990.