Zaranka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zaranka
Ilustracja
Częstotliwość

miesięcznik

Państwo

 Polska

Tematyka

dla dzieci

Język

białoruski

Pierwszy numer

1927

Ostatni numer

1931

Redaktor naczelny

Zośka Wieras

Zaranka (biał. Заранка) – czasopismo dla dzieci wydawane w języku białoruskim (cyrylica) w Wilnie w latach 1927–1931.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Czasopismo publikowało utwory autorstwa białoruskich pisarzy, wiersze dla dzieci, przekłady utworów, scenariusze dla teatru dziecięcego. Zachęcano też czytelników do spisywania i przesyłania na adres redakcji znanych im baśni i legend[1]. W pierwszym numerze jego redaktorka i wydawca zapowiedziała, że pismo będzie przyjacielem, który odpowiada na pytania dzieci, niesie im rozrywkę oraz miłość do wszystkich istot żywych, miłość do ojczyzny – Białorusi, umiłowanie dobra i pracy. Pismo było czarno-białe, ale miało ilustrowaną okładkę i rysunki wewnątrz numeru. W latach 1927–1931 ukazało się 18 numerów[2]. Pismo było miesięcznikiem, którego jeden numer kosztował 35 groszy, a roczna prenumerata 4 złote[1]. W 1928 roku miało nakład 5 tysięcy egzemplarzy[3].

Redaktorzy[edytuj | edytuj kod]

Redaktorem i wydawcą pisma była Zośka Wieras. Autorem szaty graficznej pisma był m.in. Józef Horyd. Pod pseudonimem „Młody Dziadek” publikował swoje utwory znany białoruski poeta i prozaik Siergiej Nowik-Piajun. To właśnie do niego swoje listy pisały dzieci. Także w 1927 roku w „Zarance” zadebiutował pisarz Michaś Maszara. Poetka Natalla Arsienniewa przesyłała swoje utwory z Chełmna[4]. Redakcja pisma mieściła się w Wilnie w Pałacu Radziwiłów przy ul. Wileńskiej 41[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b 90 lat temu białoruskie dzieci miały swoje czasopismo [online] [dostęp 2019-02-28] (pol.).
  2. Orłowa W. W. U Istokow Dietskoj Żurnalnoj Pierodiki [dostęp 2019-04-19].
  3. Rygiel S. Polskie czasopiśmiennictwo wileńskie w r. 1928 Wilno 1928 s. 25.
  4. Zaranka, czyli białoruskie czasopismo dla dzieci 90 lat temu [online], Eastbook.eu, 7 września 2013 [dostęp 2019-04-20] (pol.).
  5. Путеводитель по всем дворцам Радзивиллов в Вильнюсе [online], Беларусь Сегодня, 14 października 2014 [dostęp 2019-04-20] (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]