Zarudnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zarudnia
wieś
Ilustracja
Kościół polskokatolicki (dawny zbór ewangelicki) w Zarudni/Rudzie Hucie
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

chełmski

Gmina

Ruda-Huta

Liczba ludności (2021)

187[2][3]

Strefa numeracyjna

82

Kod pocztowy

22-110[4]

Tablice rejestracyjne

LCH

SIMC

0106477[5]

Położenie na mapie gminy Ruda-Huta
Mapa konturowa gminy Ruda-Huta, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zarudnia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Zarudnia”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Zarudnia”
Położenie na mapie powiatu chełmskiego
Mapa konturowa powiatu chełmskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Zarudnia”
Ziemia51°14′11″N 23°33′32″E/51,236389 23,558889[1]
Zarudnia na mapie Wojskowego Instytutu Geograficznego z 1931 r.
Tablica upamiętniająca kpt. Nikołaja Grigorewicza Markina znajdująca się w pobliżu miejscowości Zarudnia

Zarudniawieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Ruda-Huta[6][5] (do 1954 r. w gminie Świerże).

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Ruda-Huta[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 204 mieszkańców i była ósmą co do wielkości miejscowością gminy Ruda-Huta[8].

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Zarudnia[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0106483 Gościniec część wsi
0106490 Łąkowe część wsi
0106508 Warszawska część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1895, Zarudnie to kolonia w powiecie chełmskim, gminie i parafii Świerże, odległe 14 wiorst od Chełma. Są to kolonie różnej wielkości, od 19 do 59 mórg, utworzone około r. 1880 na obszarze folwarcznym[9] dóbr Ruda, skolonizowane przez Niemców. Osadnicy niemieccy zbudowali murowany zbór ewangelicki (obecnie świątynia polskokatolicka należąca do parafii św. Mateusza w Rudzie Hucie) oraz założyli cmentarz grzebalny, którego pozostałości zachowały się do chwili obecnej[10]. Według spisu powszechnego z 30 września 1921 r. miejscowość liczyła 401 mieszkańców, z których narodowość polską deklarowało 401, wyznanie rzymskokatolickie 202, prawosławne 16, ewangelickie 167, mojżeszowe 16. W lesie w pobliżu wsi znajduje się pomnik lotnika radzieckiego Mikołaja Grigoriewicza Markina, zestrzelonego 18 czerwca 1944 r. W 1943 wieś liczyła 408 mieszkańców, w 1965 – 291, w 1998 – 224, w 2000 – 231[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 159096
  2. Wieś Zarudnia w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-26], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-01-26].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1587 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23]. 
  7. BIP gminy, sołectwa [dostęp 2023-12-22]
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Zarudnie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 426.
  10. a b Wawryniuk 2002 ↓, s. wg indeksu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 4: Województwo lubelskie, Warszawa 1924, s. 16.
  • A. Franecki, Ślady dziejów gminy Ruda Huta, Chełm-Ruda Huta 2010.
  • Andrzej Wawryniuk: Leksykon miejscowości powiatu chełmskiego. Chełm: Starostwo Powiatowe w Chełmie, 2002, s. 477. ISBN 83-916380-0-6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]