Zbójnicka Igła
Zbójnicka Igła – turnia w północno-zachodniej grzędzie Gubalca w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się ok. 800 m na południe od Polany Pisanej, ponad Skałą Pisaną[1]. Turnia ta, zbudowana z osadowych skał węglanowych (jak cały grzbiet, w którym się znajduje), widoczna jest z kilku miejsc Doliny Kościeliskiej i z Ornaku. Od wyżej położonej Zbójnickiej Turni oddzielona jest przełączką Niżni Zbójnicki Przechód. Z przełączki tej przez las jest kilkanaście metrów podejścia do 8-metrowego uskoku Zbójnickiej Igły. Jego prawą stroną można wejść na szczyt (trudności III stopnia). Oprócz Zbójnickiej Turni i Zbójnickiej Igły w północno-zachodniej grzędzie Gubalca są jeszcze inne nienazwane skały[2].
Poniżej Zbójnickiej Igły w zalesionym stoku opadającym do Wąwozu Kraków znajduje się ścianka o wysokości około 20 m, a pod nią otwór Jaskini pod Zamkiem. W północnych stokach Gubalca jest jeszcze wiele innych jaskiń[2]. Nazwa Zbójnicka Igła i inne „zbójnickie” nazwy w tej okolicy mają związek z przeszłością Doliny Kościeliskiej. Według górali w jej jaskiniach mieszkali zbójnicy i znajdują się tam zgromadzone przez nich skarby[3]. Okolice turni były ponadto przed kilkuset laty penetrowane przez górników i poszukiwaczy skarbów. Pierwsze odnotowane wejście na Zbójnicką Igłę: Władysław Cywiński 8 maja 1995[2].
Cały rejon Gubalca jest zamknięty dla turystów i taterników (obszar ochrony ścisłej).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Czerwone Wierchy, część zachodnia, t. 3, Poronin: Wyd. Górskie, 1996, ISBN 83-7104-011-3.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.