Zbójnickie Okna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbójnickie Okna
Ilustracja
Skalne okna jaskiń widoczne z Doliny Kościeliskiej
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Tatry Zachodnie
Dolina Kościeliska
Organy

Właściciel

Skarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)

Długość

Niżnie: 160 m
Wyżnie: 13,5 m

Deniwelacja

Niżnie: 14,5 m
Wyżnie: 9 m

Wysokość otworów

Niżnie: 1227 m
Wyżnie:
1274, 1283 m n.p.m.

Data odkrycia

znane od dawna

Kod

(nr inwentarzowy PIG): Niżnie: T.D-8.9
Wyżnie: T.D-8.10

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zbójnickie Okna”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zbójnickie Okna”
Ziemia49°14′57″N 19°52′08″E/49,249167 19,868889

Zbójnickie Okna lub Zbójeckie Okna – dwie jaskinie w wapiennych ścianach po wschodniej stronie Doliny Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Znajdują się blisko siebie w turniach Organów, w pobliżu Jaskini Balkonowej. Są to: Okno Zbójnickie Niżnie o długości korytarzy 160 m, położone na wysokości 1227 m n.p.m. i Okno Zbójnickie Wyżnie o długości korytarzy 14,5 m, położone na wysokości 1274 m n.p.m.

Jaskinie znane były od dawna, według górali ukrywali się w nich w dawnych czasach zbójnicy i stąd ich nazwa. Jaskinie były penetrowane przez poszukiwaczy skarbów. Po raz pierwszy opisał je Jan Gwalbert Pawlikowski. Dawniej były one zwiedzane turystycznie. W 1900 przy znakowaniu szlaku turystycznego do nich uczestniczył Jan Kasprowicz. Były też one inspiracją dla Stefana Żeromskiego, który umieścił w nich akcję rozdziału Skalne Okno powieści Popioły.

Otwory wylotowe jaskiń widoczne są w skałach z drogi prowadzącej Doliną Kościeliską. Obecnie jednak jaskinie te są niedostępne turystycznie.

Okno Zbójnickie Wyżnie

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]