Zbigniew Gołacki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Gołacki
Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1941
Wierzbówka

Poseł VII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 21 marca 1976
do 21 marca 1980

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego

Zbigniew Gołacki (ur. 13 kwietnia 1941 w Wierzbówce) – polski rolnik i polityk, poseł na Sejm PRL VI i VII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uzyskał wykształcenie zasadnicze zawodowe. W 1960 wstąpił do Związku Młodzieży Wiejskiej. Przewodniczył Kołu Wiejskiemu, zasiadał też w prezydium Zarządu Powiatowego ZMW w Parczewie i Zarządu Wojewódzkiego ZMW w Lublinie. W 1962 został członkiem Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, gdzie zasiadał w Wojewódzkim Komitecie w Lublinie. Pełnił też funkcje prezesa Powiatowego Komitetu ZSL, a potem wiceprezesa WK ZSL w Białej Podlaskiej. W 1972 i 1976 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgach kolejno Radzyń Podlaski i Biała Podlaska. Przez dwie kadencje zasiadał w Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego. Ponadto w trakcie VII kadencji zasiadał w Komisji Przemysłu Ciężkiego, Maszynowego i Hutnictwa.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]