Zbigniew Ossoliński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Ossoliński
Ilustracja
Herb
Topór
Rodzina

Ossolińscy herbu Topór

Data śmierci

25 lipca 1679

Ojciec

Prokop Ossoliński

Matka

Katarzyna Bierecka

Dzieci

Jakub Ossoliński
Maksymilian Franciszek Ossoliński

Zbigniew Ossoliński herbu Topór (zm. 25 lipca 1679) – wojewoda podlaski w 1661 roku, kasztelan czerski w 1655 roku, podstoli nurski w 1633 roku, starosta drohicki w latach 1646-1679[1].

Był jednym z synów Prokopa Ossolińskiego (1588–1627), starosty nowotarskiego, i Katarzyny Biereckiej (zm. 1625).

Miał dwóch braci: Mikołaja herbu Topór (1599–1663), elektora 1632 z województwa sandomierskiego i Hieronima (1596–1650) – starostę żydaczowskiego (1638) i janowskiego, oraz siostrę: Barbarę Ossolińską, której mężami zostali; Adam Regowski h. Abdank, Wojciech Niemira – podkomorzy drohicki i Jan Chądzyński – starosta ruski.

Żonami Zbigniewa Ossolińskiego były kobiety z Podlasia, z którymi tam zapoczątkował linię rodu Ossolińskich. Wniosły jemu w wianie majątki z tego rejonu Rzeczypospolitej. Posiadał pod koniec życia m. Baciki, Moszczonę, Śledzionowę, Woźniki, Olędy, Liwki, Targowiska, Sterdyń, Rudka, Sypnie, Dzięciołów.

Ożenił się w 1628 z Barbarą Iwanowską – po matce dziedziczką części fortuny Kiszków.

Ponownie ożenił się w 1654 z Marianną Gembicką herbu Nałęcz, córką Stefana Gembickiego, kasztelanówną rogozińską – wdową po Hieronimie Franciszku Gostomskim[2] i Janie Odrzywolskim (zm. po 1663).

Przed 1668 ożenił się z Anną Irzykowicz herbu Leliwa (zm. po 1679), miecznikówną podlaską – córką Kaspra Irzykowicza.

Miał dziewięcioro dzieci.

Z pierwszą żoną miał; Jakuba Ossolińskiego (zm. 1712) – starostę drohickiego; Jerzego Ossolińskiego – chorążego nurskiego (zm. po 1686 roku), po ojcu dziedzica Sterdyni – podstolego, Izabelę Ossolińską – wydaną za Marcina Oborskiego – wojewodę podlaskiego, Mariannę Ossolińską – wydaną za Tomasza Humieckiego; Efrozynę Ossolińską – wydaną za Zygmunta Hynka – łowczego podlaskiego; Barbarę Ossolińską, Maksymiliana Ossolińskiego i Piotra Ossolińskiego.

Z drugą żoną z wdową Marianną Gembicką miał Antoniego Ossolińskiego – starostę drohickiego, po ojcu dziedzica m. Bacik, Moszczony, Śledzionowa, żonatego z Marianną Oborską.

Był elektorem Władysława IV Wazy z województwa podlaskiego i ziemi nurskiej w 1632 roku[3]. W 1648 roku był elektorem Jana II Kazimierza Wazy z województwa podlaskiego[4]. Był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego z ziemi drohickiej w 1669 roku[5]. W 1674 roku był elektorem Jana III Sobieskiego z województwa podlaskiego[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy podlascy XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Ewa Dubas-Urwanowicz, Włodzimierz Jarmolik, Michał Kulecki, Jerzy Urwanowicz. Kórnik 1994, s. 184.
  2. Wojciech Bis, Wilczyska – mieszkalno-obronna siedziba na pograniczu Mazowsza i Małopolski z końca XV – drugiej połowy XVII wieku, „Kwartalnik Historii Kultury Materialnej”, 69 (3), 2021, s. 301–320, DOI10.23858/KHKM69.2021.3.002, ISSN 2719-6496 [dostęp 2021-12-29] (pol.).
  3. Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 [b.n.s.].
  4. Svffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielk. Xięstwa Litewskiego. Zgodnie na Naiaśnieyszego Iana Kazimierza Obranego Krola Polskiego [...]. Dane, między Warszawą, a Wolą, Dnia 17. Listopada, Roku 1648, [b.n.s].
  5. Svffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych y Wielkiego Xięstwa Litewskiego, Zgodnie na Naiaśnieyßego Michała Korybvtha, Obranego Krola Polskiego [....] Dnia dziewiętnastego Czerwca, Roku 1669, [b.n.s].
  6. Suffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielkiego Xięstwá Litewskiego, zgodnie na Naiaśnieyszego Jana Trzeciego Obránego Krola Polskiego, Wielkiego Xiążęćiá Litewskiego, Ruskiego, Pruskiego, Mázowieckiego, Zmudzkiego, Inflantskiego, Smolenskiego, Kijowskiego, Wołhynskiego, Podolskiego, Podláskiego, y Czerniechowskiego Dáne między Wárszawą á Wolą / Dnia Dwudziestego pierwszego Máiá / Roku 1674, [b.n.s.]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]