Zbigniew Pączkowski

Zbigniew Pączkowski

Data i miejsce urodzenia	6 października 1912 Warszawa
Data i miejsce śmierci	13 września 1993 Warszawa
profesor doktor inżynier nauk technicznych
Specjalność: mechanika stosowana
Profesura	1955 (ndzw.) 1972 (zw.)
Odznaczenia

Zbigniew Edward Pączkowski (ur. 6 października 1912 w Warszawie, zm. 13 września 1993 tamże) – polski inżynier mechaniki, specjalista balistyki zewnętrznej, profesor zwyczajny Politechniki Warszawskiej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Jana (1885–1959) i Marii (1888–1975) Pączkowskich. W 1937 ukończył studia na Politechnice Warszawskiej, podczas studiów od 1934 był pracownikiem dydaktycznym, od 1936 do 1938 pracował w przemyśle obronnym jako konstruktor, był podporucznikiem Wojska Polskiego, od 1938 do wybuchu wojny w Centrum Badań Balistycznych.

Podczas okupacji niemieckiej był zaangażowany w tajne nauczanie, w szeregach Armii Krajowej pod ps. Brzechwa uczestniczył w powstaniu warszawskim. Po upadku powstania został wywieziony do obozu pracy w Essen w Niemczech, gdzie do wyzwolenia pracował z Zakładach Kruppa.

W 1945 powrócił do Kraju jako repatriant. W latach 1945–1951 kierował Działem Badań w Instytucie Mechaniki Precyzyjnej, od 1951 do 1953 pracował zakładzie naukowo-badawczym i był starszym wykładowcą w WAT. W 1951 organizator, a od 1953 dziekan Wydziału Sprzętu Mechanicznego PW, od 1955 profesor nadzwyczajny, a od 1972 profesor zwyczajny Politechniki Warszawskiej. 25 listopada 1960 został kierownikiem Katedry Sprzętu Mechanicznego na Wydziale Mechanicznym Technologicznym PW, w 1973 objął funkcję dyrektora Instytutu Budowy Sprzętu Mechanicznego i pełnił ją do 1976, a następnie przejściowo w 1981.

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 115-2-9,10).

Członkostwo

• Polskie Towarzystwo Astronautyczne,
• British Interplanetry Society,
• Międzynarodowa Akademia Astronautyczna,
• Naczelna Organizacja Techniczna,
• Stowarzyszenie Inżynierów Mechaników Polskich,
• Związek Bojowników o Wolność i Demokrację,
• Polska Zjednoczona Partia Robotnicza.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi (28 września 1954)
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)
• Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”

Bibliografia

• Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 994.