Zbigniew Sikorski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Sikorski
porucznik rezerwy porucznik rezerwy
Data i miejsce urodzenia

9 marca 1907
Brody

Data i miejsce śmierci

wrzesień 1939
nad Bzurą

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

7 Pułk Artylerii Ciężkiej

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Zbigniew Sikorski (ur. 9 marca 1907 w Brodach, zm. we wrześniu 1939 w bitwie nad Bzurą[1]) – polski lekkoatleta, koszykarz, instruktor wychowania fizycznego, żołnierz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Waleriana, brat Janiny. Przed 1939 był nauczycielem wychowania fizycznego w poznańskich szkołach średnich, a także instruktorem tego przedmiotu na Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Poznańskiego. Był też sportowcem AZS Poznań. W 1928 w barwach Czarnej Trzynastki Poznań zdobył pierwsze w historii mistrzostwo Polski w koszykówce. Od 1927 do 1931 był jednym z najlepszych wielkopolskich lekkoatletów (uprawiał głównie skok wzwyż i wielobój). Podczas kampanii wrześniowej walczył jako porucznik rezerwy w 7. pułku artylerii ciężkiej w składzie Armii „Poznań”. Poległ w bitwie nad Bzurą w okolicach Kutna[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ryszard Wryk, Straty osobowe Polskiego Związku Sportowego w latach II wojny światowej 1939-1945, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 1991, s. 80, ISBN 83-232-0356-3