Zbigniew Wlassics

Zbigniew Wlassics
Data i miejsce urodzenia	8 lutego 1886 ; Czerniowce
Data i miejsce śmierci	15 października 1932 ; Lwów
Zawód, zajęcie	inżynier budowlany
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zbigniew Alojzy Wlassics (ur. 8 lutego 1886 w Czerniowcach, zm. 15 października 1932 we Lwowie) – polski architekt, inżynier budowlany.

Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej (1912)^[1]. W latach 1911–1912 był asystentem 1. Katedry Budowy Maszyn w Politechnice Lwowskiej^[1]; w latach 1913–1918, z przerwami spowodowanymi służbą wojskową, był generalnym dyrektorem Galicyjskiej Spółki Przemysłowej i Budowlanej we Lwowie, fabryki wyrobów ceramicznych w Drohobyczu i Rzeszowie i w kopalni torfu w Dolinie^[1]. W 1918 pracował w Centrali Odbudowy Kraju w dziale ceramicznym, w latach 1919–1921 pełnił służbę w Wojsku Polskim^[1]. W stopniu kapitana walczył podczas wojny polsko-bolszewickiej oraz w obronie Lwowa. Po zakończeniu działań wojennych razem z Romanem Völpelem i Karolem Machalskim założył przedsiębiorstwo budowlane. W latach 1922–1926 prowadził szereg własnych lub przez siebie zorganizowanych przedsiębiorstw: stolarnię maszynową i tartaki, międlarnie, roszarnie oraz czesalnie lnu i konopi, wytwórnię maszynową gobelinów i kilimów^[1]. Od 1927 pełnił funkcję naczelnika Okręgu Legalizacji Narzędzi Mierniczych we Lwowie^[1]. Pełnił funkcję rzeczoznawcy Lwowskiej Izby Handlowej w sprawach standaryzacji lnu.

Zmarł na atak serca 15 października 1932. Został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Łyczakowskim (pole nr 49).

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1931)^[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Album inżynierów i techników w Polsce. T. 1, Cz. 1, Politechnika Lwowska : rys historyczny : informacje., Lwów: Tow. Bratniej Pomocy Stud. Polit. Lwowskiej, 1932, s. 111 .
↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 345 „za zasługi przy organizacji służby legalizacji narzędzi mierniczych”.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

[album111-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Album inżynierów i techników w Polsce. T. 1, Cz. 1, Politechnika Lwowska : rys historyczny : informacje., Lwów: Tow. Bratniej Pomocy Stud. Polit. Lwowskiej, 1932, s. 111 .

[2] M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 345 „za zasługi przy organizacji służby legalizacji narzędzi mierniczych”.

[1]

[2]