Zbrodnie w Sławentynie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbrodnia w Sławentynie
Ilustracja
Tablica Pomnika ofiar zbrodni dokonanej na obywatelach polskich przez OUN-UPA wymieniająca Sławetyn
Państwo

 Polska

Miejsce

Sławentyn

Data

17/18 września 1939

Liczba zabitych

50–85

Typ ataku

ludobójstwo

Sprawca

bojówka OUN-B

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Sławentyn”
Ziemia49°18′32″N 24°52′09″E/49,308889 24,869167

Zbrodnie w Sławentynie – zbrodnie popełnione przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach, mieszkańcach wsi Sławentyn położonej w dawnym powiecie podhajeckim województwa tarnopolskiego, w szczególności masakra dokonana w nocy z 17 na 18 września 1939 roku.

We wrześniu 1939 roku w Małopolsce Wschodniej doszło do zbrojnych wystąpień bojówek OUN. Sławentyn był położony w rejonie, gdzie natężenie rewolty kierowanej przez okręgowego prowidnyka OUN Hryhorija Goliasza "Beja" było największe[1].

Według świadectw zebranych przez Stowarzyszenie Upamiętniania Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów w nocy z 17 na 18 września 1939 roku (pojawia się też data 7 września) Sławentyn zaatakowała bojówka OUN. Napastnicy, wśród których byli również ukraińscy mieszkańcy wsi, zabijali Polaków przy pomocy siekier, noży i wideł; do uciekających strzelano. Część ofiar torturowano przed śmiercią[2]. Niektórzy ukraińscy mieszkańcy Sławentyna udzielali schronienia Polakom; Ukraińca Perekopa napastnicy zabili za odmowę wskazania miejsca ukrycia Władysława Świrza[3].

Ofiarą zbrodni padło, według różnych źródeł, od 50[2] do 85[1] Polaków, spalono także część zabudowań. Zdaniem Grzegorza Motyki masakra była zapowiedzią przyszłych czystek etnicznych[1].

W drugiej połowie 1943 roku doszło w Sławentynie do kolejnej zbrodni – członek OUN-B zabił 75-letnią kobietę o nazwisku Trybus oraz 3-osobową rodzinę Wierzbickich[2].

Obecnie w Sławentynie znajduje się kopiec i tablica ku czci OUN-UPA i „bohaterów ze Sławentyna”; ślady po bytności Polaków zostały zatarte[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Grzegorz Motyka, Od rzezi wołyńskiej do akcji „Wisła”, Kraków 2011, ISBN 978-83-08-04576-3, s. 49
  2. a b c Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 269, 760, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
  3. Kresowa księga sprawiedliwych 1939-1945. O Ukraińcach ratujących Polaków poddanych eksterminacji przez OUN i UPA, Romuald Niedzielko (oprac.), Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2007, s. 142, ISBN 978-83-60464-61-8, OCLC 233432465.
  4. Rąbali nas jak kury na klocu..., „Inne Oblicza Historii”, nr 4/2012, s.19

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]