Zdzisław Rados

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zdzisław Rados
Data i miejsce urodzenia

1923
Milanówek

Data i miejsce śmierci

26 listopada 1996
Cisna

Zdzisław Rados (ur. 1923 w Milanówku, zm. 26 listopada 1996 w Cisnej) – rzeźbiarz, artysta ludowy, legenda bieszczadzka, zwany „Królem Gór”[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w podwarszawskim Milanówku. Od wczesnej młodości wykazywał zdolności artystyczne. W 1968 roku opuścił rodzinny dom i przeniósł się w Bieszczady opustoszałe po akcji „Wisła”, gdzie zamieszkał w łemkowskiej chyży, śpiąc na żelaznym łóżku rzekomo należącym w przeszłości do Aleksandra Fredry[2]. Utrzymywał się między innymi z rzeźbiarstwa, zwłaszcza zasłynął, wykonując postać diabłów. Jego dom stał się w latach 70. XX wieku miejscem legendarnych spotkań i „pielgrzymek” hipisów[3] oraz innej zbuntowanej młodzieży. Z powodów ograniczeń osadniczych na tym terenie wielokrotnie nękanych przez Milicję Obywatelską[4]. Stał się bohaterem wielu bieszczadzkich legend[5]. Był bohaterem licznych artykułów prasowych i reportaży telewizyjnych, m.in. „Jagodowy Król” w Telewizji Polskiej[6].

Zmarł 26 listopada 1996, pochowany został na cmentarzu w Cisnej[7]. Jego grób stał się celem kultowych wręcz wypraw[8]. Ku czci „Ducha Gór” Arek Zawiliński i zespół Na Drodze stworzyli balladę bluesową „Zdzichu Rados – Pojedynek”[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]