Zdzisław Wałaszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zdzisław Wałaszewski
Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1922
Lipinki Szlacheckie

Data i miejsce śmierci

19 kwietnia 2008
Londyn, Wielka Brytania

Zawód, zajęcie

filolog, dziennikarz

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Zdzisław Eugeniusz Wałaszewski (ur. 30 grudnia 1922 w Lipinkach Szlacheckich, zm. 19 kwietnia 2008 w Londynie) – polski filolog, dziennikarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasie II wojny światowej przymusowo wcielony do armii niemieckiej, po ucieczce w niewoli amerykańskiej, następnie żołnierz 2 Korpusu Polskiego. Po wojnie w Wielkiej Brytanii. Od 1984 profesor historii literatury polskiej na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie (od 1998 rektor). Wałaszewski działał także w prasie polonijnej: 1958-1959 redaktor tygodnika Życie, od 1968 redaktor naczelny tygodnika Gazeta Niedzielna; redaktor materiałów z polonijnych kongresów i sympozjów, był autorem licznych artykułów i książek, m.in. Marietta Martin, portret serdeczny (Londyn 1970).

Członek Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, w latach 80 XX w. pełnił funkcję członka zarządu i przejściowo sekretarza generalnego Towarzystwa[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Andrzej Judycki, Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie. Słownik biograficzny pracowników naukowych, Londyn 2008, s. 100–101 (z fotografią)