Zespół Foville'a

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zespół Foville'a
hemiplegia alterna abducentofacialis
Klasyfikacje
ICD-10

G46.3
Zespół udarowy pnia mózgu – Zespół Foville'a

Zespół Foville'a (łac. hemiplegia alterna abducentofacialis) – naprzemienny zespół uszkodzenia pnia mózgu. Charakteryzuje się porażeniem nerwu odwodzącego i nerwu twarzowego po stronie ogniska chorobowego i niedowładem bądź porażeniem połowiczym po stronie przeciwnej. Pojawia się najczęściej w przypadku niedokrwienia (lub zawału) w tylnej części mostu. Najczęstszą przyczyną jest więc POCI – ognisko lub zawał mózgu w obszarze unaczynienia tylnego, tzn. kręgowo-podstawnego. Zespół po raz pierwszy opisany przez francuskiego lekarza Achille-Louis-François Foville'a w 1859[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ALF Foville. Note sur une paralysie peu connue de certains muscles de l’oeil, et sa liaison avec quelques points de l’anatomie de la physiologie de la protubérance annulaire. „Gazette hebdomadaire de médecine et de chirurgie”, s. 146, 1859. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Eufemiusz Herman, Diagnostyka chorób układu nerwowego, Wiktor Stein, Warszawa: PZWL, 1982, ISBN 83-200-0653-8, OCLC 830227664.
  • Janusz Krzyżowski: Leksykon Psychiatrii i Nauk Pokrewnych. Warszawa: Medyk, 2010. ISBN 978-83-89745-68-2.