Zespół Tapii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zespół Tapii (łac. hemiplegia palatopharyngolaryngea, ang. Tapia's syndrome, Tapia's vagohypoglossal syndrome) – połowicze porażenie nerwu błędnego i nerwu podjęzykowego. Opisał go po raz pierwszy hiszpański neurolog Antonio Garcia Tapia w 1905 roku.

Etiologia[edytuj | edytuj kod]

Uszkodzenie obu nerwów wywołane jest najczęściej procesem nowotworowym, zapalnym lub urazem części nosowej gardła.

Objawy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • S. Zabłocki, Zespoły i objawy chorobowe w otorynolaryngologii. wyd. Via Medica, Gdańsk 2004. ISBN 83-89493-14-4

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]