Zespół kanału łokciowego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uszkodzenia nerwu łokciowego
Klasyfikacje
ICD-10

G56.2

Zespół kanału łokciowego (łac. syndroma canalis ulnaris, ang. cubital tunnel syndrome) – zespół chorobowy wywołany uciskiem na nerw łokciowy. Choroba związana jest ze zwężeniem kanału łokciowego (struktura anatomiczna utworzona przez nadkłykieć przyśrodkowy kości ramiennej, więzadło ramienno-łokciowe i rozcięgno położone pomiędzy głowami zginacza łokciowego nadgarstka). Przyczynami zwężenia są urazy, stany zapalne lub zmiany zwyrodnieniowe stawów.

U chorych występuje osłabienie i zanik dotyczące mięśni kłębiku. Stwierdza się zaburzenia czucia i ruchu w zakresie unerwienia nerwu łokciowego. Obserwuje się parestezje dotyczące palców ręki IV i V, szczególnie silne podczas zginania kończyny górnej w stawie łokciowym. Ponadto stwierdza się pozytywne wyniki testów diagnostycznych, takich jak: test Fromenta, test cyrkla i test Lüthy'ego oraz dodatni objaw Tinela-Hoffmana. Do rozpoznania często wymagane jest także badanie rentgenowskie stawu łokciowego.

W leczeniu stosuje się leki przeciwzapalne oraz zabiegi operacyjne.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Eugeniusz Józef Kucharz: Zaburzenia nerwowo - naczyniowe. W: Andrzej Szczeklik: Choroby wewnętrzne : podręcznik multimedialny oparty na zasadach EBM, [T. 2]. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2006, s. 1760. ISBN 83-7430-069-8.