Przejdź do zawartości

Zespoły miotoniczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zespoły miotoniczne – stany patologiczne, które charakteryzują się niemożnością natychmiastowego rozkurczu po skurczu mięśni szkieletowych.

Przykłady chorób

[edytuj | edytuj kod]
  • miotonia wrodzona – choroba rozpoczyna się w dzieciństwie lub u młodych dorosłych; dotyczy najczęściej mięśni zginaczy palców, zginaczy i prostowników kolana, mięśni brzucha, żwaczy, języka; miotonia mięśni oddechowych może przypominać astmę; mięśnie mogą być przerośnięte jak u atletów; cechą charakterystyczną jest zmiana położenia jąder komórkowych, przy niezmienionym strukturalnie układzie włókien, przemieszczają się one z peryferyjnych obszarów komórki w jej centrum; stwierdza się też osłabienie popędu płciowego i potencji; częściej chorują mężczyźni; z wiekiem objawy łagodnieją
  • paramiotonia
  • dystrofia miotoniczna
  • miopatia hormonalna

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Witold Orłowski: Nauka o chorobach wewnętrznych. Warszawa: 1978.