Zhimen Guangzuo
Zhimen Guangzuo (chiń. 智門光祚; kor. 지문광조 Chimun Kwangjo; jap. Chimon Kōuso; wiet. Trí Môn Quang Tộ, zm. 1031[1]) – chiński mistrz chan ze szkoły yunmen.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z prowincji Zhejiang. Udał się w podróż do Yizhou (w pobliżu współczesnego miasta Chengdu), gdzie został uczniem mistrza chan Xianglina Chengyuana. Po otrzymaniu potwierdzenia oświecenia udał się do Shuangchuan w Suizhou. Następnie przeniósł się do klasztoru Zhimen.
- Mnich spytał mistrza chan Zhimena: „Czym jest Budda?”
- Zhimen powiedział: „Gdy słomiane sandały są znoszone, kontynuuj na bosaka.”
- Mnich zapytał: „Co to za sprawa, która jest poza Buddą?”
- Zhimen powiedział: „Czubek tego kija podpiera słońce i księżyc”.
- Mnich spytał: „Co to jest czysta dharmakaya?”
- Zhimen powiedział: „Całe oko jest kurzem”.
- Mnich spytał: „Czym to jest, zanim to stare lustro zostanie oczyszczone.”
- Zhimen powiedział: „To tylko kawałek miedzi.”
- Mnich następnie spytał: „A co z nim po oczyszczeniu?”
- Zhimen powiedział: „Możesz sobie wziąć.”[2]
Występuje w gong’anach 21, 91 z Biyan lu.
Linia przekazu Dharmy zen[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.
- 39/12. Xuefeng Yicun (822–908)
- 40/13. Xuansha Shibei (835–908)
- 41/14. Luohan Guichen (867–928)
- 42/15. Fayan Wenyi (885–958) szkoła fayan
- 40/13. Yunmen Wenyan (862–949) szkoła yunmen
- 41/14. Xianglin Chengyuan (908–987)
- 42/15. Zhimen Guangzuo (zm. 1031)
- 43/16. Jiufeng Qin (bd)
- 43/16. Xuedou Chongxian (980–1052) napisał komentarze wierszem do „Biyan lu”
- 44/17. Chengtian Chuanzong (bd)
- 44/17. Tianyi Yihuai (993–1064)
- 45/18. Fayun Faxiu (1027–1090)
- 45/18. Yuanfeng Qingman (bd)
- 45/18. Yuantong Fashen (bd)
- 45/18. Changlu Yingfu (bd)
- 46/19. Changlu Zongze (bd) autor „Zuochan yi”
- 47/20.
- 48/21.
- 49/22. Lei’an Zhengshou (1146–1208)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 智門光祚 Zhimen Guangzuo (?-1031) [online], terebess.hu [dostęp 2023-06-20] (ang.).
- ↑ Andy Ferguson: Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings. s. 313.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andy Ferguson: Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings. Boston: Wisdom Publications, 2000, s. 291–294. ISBN 0-86171-163-7.