Zhou Xiaozhou
| |||||||||
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Zhou Xiaozhou (ur. 1912, zm. 25 grudnia 1966) – chiński działacz komunistyczny.
Pełnił funkcję osobistego sekretarza Mao Zedonga. W latach 1938–1943 działał w strukturach KPCh w Hunanie. W 1956 został mianowany I sekretarzem partii w tej prowincji[1]. Krytyczny wobec polityki wielkiego skoku[2], w 1959 wyeliminowany z życia politycznego na fali represji związanej ze sprawą Peng Dehuaia[3][2].
Poddany represjom w czasie rewolucji kulturalnej, popełnił samobójstwo zażywając dużą liczbę tabletek nasennych[4]. Zrehabilitowany pośmiertnie w 1979 roku[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Bayer, Waldemar Dziak: Mao. Zwycięstwa, nadzieje, klęski. Warszawa: TRIO, 2007, s. 334. ISBN 978-83-7436-100-2.
- ↑ a b Jerzy Bayer, Waldemar Dziak: Mao. Zwycięstwa, nadzieje, klęski. Warszawa: TRIO, 2007, s. 167. ISBN 978-83-7436-100-2.
- ↑ Jerzy Bayer, Waldemar Dziak: Mao. Zwycięstwa, nadzieje, klęski. Warszawa: TRIO, 2007, s. 179. ISBN 978-83-7436-100-2.
- ↑ Xie Yong: Zhongguo xiandai zhishi fenzi de kunjing. Taibei: Xiuwei zixunkeji gufenyouxiangongsi, 2008, s. 36. ISBN 978-986-221-025-3.
- ↑ Xiao Donglian: Zhonghua Renmin Gongheguo shi. Di 10 juan, Li shi de zhuan gui: cong bo luan fan zheng dao gai ge kai fang, 1979-1981. Xianggang: Xianggang Zhongwen daxue dangdai Zhongguo wenhua yanjiu zhongxin, 2008, s. 93. ISBN 978-988-17562-0-6.