Zofia Świdwińska-Krzyżanowska
Zofia Maria Świdwińska-Krzyżanowska – polska historyk literatury, badająca głównie twórczość XIX-wieczną, zawodowo była związana z Katedrą Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego.
Życie prywatne[1][edytuj | edytuj kod]
28 września 1948 r. zawarła związek małżeński z Julianem Krzyżanowskim. Była jego trzecią żoną. Miała z nim syna Juliana Tadeusza (ur. 27 czerwca 1950 r.), który był profesorem Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.
Wybrane publikacje[2][edytuj | edytuj kod]
- Z. Świdwińska-Krzyżanowska, Krasiński jako krytyk Słowackiego. (praca wygłoszona na posiedzeniu Komisji do Badań nad Historią Literatury i Oświaty w Polsce)
- Z. Świdwińska, Konopnicka jako nowelistka, „Nauka i Sztuka”, 1946.
- J. Słowacki, Listy do matki, oprac. Zofia Krzyżanowska, Wrocław 1949.
- Z. Świdwińska, Zapomniany powstaniec i krytyk literacki Władysław Bogusławski, Warszawa 1963.
- Dzieło Juliana Krzyżanowskiego: bibliografia prac 1913–1962, oprac. Zofia Świdwińska-Krzyżanowska, Warszawa 1973.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Por. M. Rogozińska, Dziadek Julian Krzyżanowski.. [dostęp 2019-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-01)].
- ↑ Por. Kronika życia literackiego w PRL. Indeks nazw osobowych, oprac. Andrzej Makowiecki.